Όποιον άνθρωπο κι αν ρωτήσεις να σου απαντήσει τι φέρνει στο νου του η λέξη Πάσχα θα απαντήσει αρνί, κόκκινα αυγά, φλαούνες, γιορτινό τραπέζι, δώρα σε συγγενείς και φίλους…
Πολύ λίγοι είναι αυτή που αντιλαμβάνονται τη σημασία της εορτής με τη Σταύρωση του Ιησού και την Ανάσταση Του. Ξεχνάμε ότι πριν από την σταύρωση ήταν ο Γολγοθάς. Ξεχνάμε ότι ο Χριστός θυσιάστηκε για εμάς τους ανθρώπους… Ξεχνάμε τις εντολές του Θεού.
Οι περισσότεροι έχουμε εμβολιαστεί από θρησκευτική αδιαφορία και το μόνο που ενδιαφέρει είναι η καλοπέραση και το χρήμα.
Κι όμως το Πάσχα δίνει την ευκαιρία για προβληματισμό, μετάνοια και νέους στόχους. Το Πάσχα «χτυπά» την «πόρτα» της ψυχής μας για εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία…για αγάπη, για φιλευσπλαχνία, για κατανόηση… για το βαθύτερο νόημα της Ανάστασης και των Παθών…
Πόσο επιφανειακά, αλήθεια, δεχόμαστε την Ανάσταση του Χριστού; Είναι μόνο μια απλή συναισθηματική φόρτιση, μια πρόσκαιρη αίσθηση χαράς; Ίσως… αφού μια εβδομάδα μετά την Ανάσταση, όλα παίρνουν τον κανονικό τους ρυθμό και το «Αληθώς Ανέστη παραμερίζεται…».
Η Ανάσταση για όλους τους ανθρώπους είναι γεγονός καθημερινό. Φτάνει να το πιστέψουμε, να το βιώσουμε και να το καταλάβουμε…
Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, έστω και αυτές τις Άγιες Μέρες ότι υπάρχει πόνος… υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν από έλλειψη υγείας, από αναπηρίες, από το χαμό κάποιου δικού τους ανθρώπου, από μοναξιά, από εγκατάλειψη, από γηρατειά, από οικονομική στέρηση…
Ας αναλογιστούμε ότι τα προβλήματα δε τελειώνουν ποτέ… Άλλοτε είναι μικρά, κι άλλοτε μεγάλα. Αυτό που χρειάζεται είναι υπομονή, θάρρος, αυτοπεποίθηση και συμπαράσταση…
Για όλα υπάρχουνε λύσεις… φτάνει να υπάρχει θέληση και πίστη.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!