ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ
Κατά την προεκλογική του εκστρατεία ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και τί δεν είπε για την λύση του κυπριακού, φυσικά αν εκλεγόταν.
Δυστυχώς εξελέγηκε και εδώ και σχεδόν τρία χρόνια συνεχίζει το ίδιο τροπάριο, δηλαδή ότι θα συνεχίσει τις συνομιλίες από το σημείο που είχαν διακοπεί στο Κράν Μοντανά. Το πρόβλημα εδώ είναι αρκετά μεγάλο. Κανένας δεν μας είπε σε ποίο σημείο διακόπηκαν οι συνομιλίες και για ποιό λόγο.
Ο αναξιόπιστος Νίκος Αναστασιάδης λέει τα δικά του. Τα λεγόμενα του Αναστασιάδη τα διαψεύδουν οι Τουμάζος Τσιελεπής, Άντρος Κυπριανού, Αντρέας Μαυρογιάννης και Χρίστος Στυλιανίδης. Ο Αβέρωφ Νεοφύτου έγινε έξω φρενών και δήλωσε ότι έρχονται τσουνάμια.
Ο Αλέξης Τσίπρας με την αναφορά στο βιβλίο του «ΙΘΑΚΗ» δεν μας διαφωτίζει παρ’ ότι αφήνει κάτι να αιωρείται και τούτο δεν είναι άλλο από μιάς μορφής ευθύνη στην Ελληνοκυπριακή πλευρά, πολύ περισσότερο στον Νίκο Αναστασιάδη ο οποίος τον συμβούλεψε να μην πάει στην Ελβετία. Να μην ξεχνά ο Τέως ότι ο Τσίπρας αναφέρει στο βιβλίο του ότι είμασταν μια ανάσα από τη λύση.
Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι το ακόλουθα. Με όσα λέει ο Τέως και όσα όλοι οι άλλοι, εκτός του Μικρού, ήταν ή δεν ήταν στο Κραν Μοντανά ο Νίκος Χρυσάνθου Αναστασιάδης;
Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Γκουτέρες μας καταλογίζει ευθύνες, ο δε Νίκος Χριστοδουλίδης τηρεί σιγή ιχθύος, παρ’ ότι ήταν στο Κραν Μοντανά. Ο ειδικός αντιπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα Άιντα και τι δεν είπε για την φυγή μας από το Κράν Μοντανά. Η Φεντερίκα Μογκερίνι απογοητεύτηκε πλήρως από την όλη στάση του Τέως στο Κραν Μοντανά.
Το κύριο, αν όχι το μοναδικό μας όπλο για επίλυση του προβλήματός μας είναι η διεθνοποίηση. Από την 20ην Ιουλίου 1974 ημέρα της Τουρκικής Εισβολής κοντεύουν να συμπληρωθούν πενήντα δύο χρόνια. Η τόση μεγάλη παρέλευση του χρόνου εδραιώνει το status quo, δημιουργεί νέα δεδομένα, καινούργια δικαιώματα και το χειρότερο όλων κουράζει και φθείρει το διεθνές ενδιαφέρον. Επιπρόσθετα αυτοί που θα πιέσουν τη Τουρκία θα ζητούν από την πλευρά μας εκπτώσεις.
Οφείλει ο «Μικρός» να πει στο κόσμο όλες τις αλήθειες έστω και αν είναι πικρές και να μην τις κρύβει. Να πει στο κόσμο τι έγινε στο Κραν-Μοντανά, πού έμειναν και πού διακόπηκαν οι συνομιλίες αλλά περισσότερο για το «πολιτικό κεφάλαιο». Να αναφέρει στον κοσμάκη την τακτική που ακολούθησε ο Μακάριος, η οποία δεν ήταν άλλη από αέναες διαπραγματεύσεις χωρίς πρόθεση να ολοκληρωθεί συμφωνία. Στη περίπτωση που τον υποχρέωναν τα γεγονότα να καταλήξει σε κάποια συνεννόηση ή υποχώρηση, ήταν αδύνατον να την σεβαστεί. Δημιουργούσε προβλήματα στις κυβερνήσεις των Αθηνών, με προεκτάσεις στου κόλπους δυτικών συμμαχιών και Αμερικανικών συμφερόντων με αποτέλεσμα να πλήττεται ανεπανόρθωτα η αξιοπιστία μας διεθνώς, αλλά και να δημιουργεί συνεχείς προστριβές με όλες τις Ελληνικές Κυβερνήσεις. Τις ίδιες κουτοπονηριές ακολουθεί και ο «Μικρός».
Το κακό συνεχίστηκε και επί Σπύρου Κυπριανού ο οποίος ήταν ο δεύτερος Πρόεδρος που συνέβαλε στην απώλεια της αξιοπιστίας μας. Να μην ξεχνούμε ότι ήταν ο ηγέτης ο οποίος απέρριψε τις περισσότερες προτάσεις για λύση μεταξύ των οποίων το Δυτικό Σχέδιο το 1978 και την πρόταση Cuellar, «Προσχέδιο Συμφωνίας, Ημερήσια Διάταξη», το οποίο όχι μόνο αποδέχθηκε τον Δεκέμβριο του 1984 αλλά και το επαινούσε. Αφού αντέγραψε την αμφισημία του «Μεγάλου Ηγέτη», το απέρριψε ένα μήνα αργότερα χωρίς να εξηγήσει τους λόγους που τον οδήγησαν να αλλάξει τροπάριο.
Να σημειωθεί ότι ο Ντενκτάς αποδέχθηκε εκείνο το σχέδιο με αποτέλεσμα όλη η ευθύνη της αποτυχίας να φορτωθεί στην πλευρά μας. Κάτι τέτοιους φακιρισμούς χρησιμοποιεί και ο «Μικρός». Δεν μας έφταναν οι πιο πάνω δύο «Ηγέτες» μας έτυχε και ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Αυτός τραυμάτισε σοβαρά την αξιοπιστία μας. Αυτός ο άνθρωπος ήταν το αποκορύφωμα της μακαριακής πολιτικής κουλτούρας, εγωϊσμός, στενοκεφαλιά, υπεροψία και έλλειψη φιλοπατρίας. Χωρίς καμιά υπερβολή ξεγέλασε με πονηράδα και επιτήδεια, πολλούς φίλους της Κύπρου, που μας βοήθησαν να ενταχθούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να ενοποιήσουμε το νησί μας. Όταν του υπέδειξαν για το σοβαρό πλήγμα της αξιοπιστίας ο κατά μερικούς «έξυπνος» απάντησε με ερώτηση χασκογελώντας. «Τί, δεν θα με σερβίρουν στις Βρυξέλες τα γκαρσόνια;»
Ο εδώ και τρία χρόνια υποσχόμενος Πρόεδρός μας για επανέναρξη των συνομιλιών, θα αφήσει τους πάντες στα κρύα του λουτρού. Μιλά πάντοτε για επανέναρξη των συνομιλιών, δεν μιλά ότι οι «προσπάθειες» του είναι για λύση.
Ο Πρόεδρος που θα μείνει στην ιστορία διανθισμένος με σωρεία κοσμητικών επιθέτων είναι ο Νίκος Χρυσάνθου Αναστασιάδης που με την συμπεριφορά του έβλαψε την αξιοπιστία μας, ιδιαίτερα κατά την διάσκεψη στο Κραν- Μοντανά και μετά.
Ο Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. Γκουτέρες, μαζί με τον ειδικό αντιπρόσωπο του Άϊντα, κατέβαλαν απέλπιδες προσπάθειες για να φέρουν τις θέσεις των δύο πλευρών κοντά σε λύση, «μια ανάσα πριν τη λύση» κατά τον Αλέξη Τσίπρα.
Επαναλαμβάνω ότι μέσα στο πλαίσιο που κατέθεσε ο Γενικός Γραμματέας, για πρώτη φορά είχε περιληφθεί και το θέμα της κατάργησης των εγγυήσεων καθώς και το δικαίωμα μονομερούς επέμβασης.
Ο παρών και απών στον Κραν-Μοντανά και σημερινός Πρόεδρος «Έπεα Πτερόεντα», για το ρόλο του Γκουτέρες ακόμα και αμέσως μετά το ναυάγιο της διάσκεψης στο Κραν- Μοντανά, ευχαρίστησε εκ μέρους του Τέως «Τον Γκουτέρες, που με την εδώ παρουσία του και τον τρόπον προσέγγισης στα εκκρεμούντα θέματα αντιλαμβάνεται τις αρχές εκείνες που πρέπει να διέπουν μια συνολική λύση του κυπριακού».
Παράλληλα ο Ανδρέας Μαυρογιάννης συμπέρανε ότι «Ο Γενικός Γραμματέας έχει αντίληψη του κυπριακού περισσότερο από ότι νόμιζαν τα εμπλεκόμενα μέρη».
Στις 7.10.2021 ο «Τέως» με διορισμό ή μη ειδικού απεσταλμένου των Η.Ε. , χαρακτήρισε τον Γενικό Γραμματέα «επιτήδειο, ουδέτερο», γιατί όπως υποστήριξε, «δεν σέβεται και δεν εφαρμόζει τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε. με βάση τα οποία ασκεί τις καλές του υπηρεσίες στο κυπριακό».
Πρόεδρε Νίκο Χριστοδουλίδη, με θάρρος σου λέω ότι δεν επιθυμείς λύση. Μακάρι να διαψευστώ και μάλιστα σύντομα. Η άλλη πλευρά σ’ έχει ψυχολογήσει ότι δεν ακούει το τι διαμείβεται στη δική μας πλευρά;
Πρόεδρε, η καλύτερη δικαιολογία είναι η αλήθεια. Ήδη είμαστε εκτεθειμένοι στη διεθνή κοινότητα. Αποτάξου τους Μακάριο, Κυπριανού, Τάσσο και Αναστασιάδη, άλλως η λύση θα είναι μία διχοτόμηση ή δύο κράτη. Πλέον ο κόσμος δεν αρέσκεται σε λόγια που πετούν σαν να έχουν φτερά. «Έπεα Πτερόεντα».
25.11.2025
