Το νέο βιβλίο υπό τον τίτλο «Αλληγορίες» του διευθυντή ειδήσεων και επικαίρων του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, Γιάννη Νικολάου,συνεπαρχιώτη μας παρουσιάστηκε το βράδυ της Παρασκευής στην Πάφο στον Πολυχώρο Αττικόν.
Οπως ανέφερε στην παρουσίαση του ο δημοσιογράφος Πανίκος Ευριπίδου ο Γιάννης Νικολάου λογοτέχνης και δημοσιογράφος είναι ο συγγραφέας άλλων τριών βιβλίων .
«Το Φάντασμα της Κοπεγχάγης» που έλαβε το Αριστείο στον Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ελλάδος , « η Κυρά της Λαπήθου» το 2024, και το «243 ατέλειωτες ώρες» βιβλίο της χρονιάς το 2022. Η αγωνία του Γ. Νικολάου, είπε ο κ. Ευριπίδου, να μην ξεχάσουμε το “Δεν Ξεχνώ” μισόν αιώνα από την τουρκική εισβολή και κατοχή ήταν η αιτία της συγγραφής αυτού του βιβλίου αλλά και η αγωνιώδης προσπάθεια του Γ. Νικολάου να μας δώσει κίνητρο και να μας πείσει να ασχοληθούμε με την πατρίδα μας και την κατοχή .
Σε χαιρετισμό του ο Ανδρέας Θεοδώρου Τέως Πρόεδρος της Οργάνωσης Αντιστασιακών Πάφου, ανέφερε πως ήταν νησί, μεγάλο νησί την λέγανε Κύπρο μάνα , κόρη , ερωμένη, χήρα. Κάποτε είπε, την αναφέρναμε με λατρεία σαν το νησί της θεάς Αφροδίτης , το νησί των Αγίων και των μαρτύρων. Τώρα την ονοματίζουν ανοιχτή πληγή με χάρτες, σχισμένους και σύρματα στην σάρκα της. Μα πώς; Γιατί ; Μια μέρα είπε, ήρθαν κάποια λεγόμενα παιδιά της μάνας της με στολές, σημαίες συνθήματα και παρέα με μερικά έξαλλα δικά της παιδιά ανοίξανε διάπλατα τις πόρτες στον άγριο παππού του βρωμερού Μπίλυ, στους καουμπόιδες του , έτσι μπήκαν στην χώρα οι οχτροί.
Ναί είπε, μπήκαν με την ανοχή ή και την συνενοχή κάποιων γνωστών σερίφιδων. Μπήκαν και λεηλάτησα, έκαψαν, σκότωσαν ασέλγησαν ατίμωσαν και τελικά την χώρισαν στα δυο. Το χώμα της κατεχόμενο, η καρδιά της πληγωμένη και παγωμένη. Φώναξε, ξαναφώναξε μα η φωνή της χάθηκε στους διαδρόμους της διπλωματίας. Πόνος διπλός, προδομένη και πληγωμένη πατρίδα. Τα παιδιά της σκοτωμένα και αγνοούμενα και οι μάνες ακόμη υφαίνουν μαύρα στα μαντήλια. Όμως, είπε ο κ. Θεοδώρου, δεν έπαψε να ελπίζει δεν έπαψε να στέκει, κουβαλά μνήμες, αίμα και πόνο.
“Τι και εάν κάποιοι ξέχασαν εμείς θυμούμαστε και πάντα θα θυμούμαστε. Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε¨, συμπλήρωσε ο κ. Θεοδώρου, προσθέτοντας πως το βιβλίο του Γιάννη Νικολάου πρέπει να διαβαστεί και από μικρούς και από μεγάλους.
Ο Δήμαρχος Πάφου Φαίδωνας Φαίδωνος σε χαιρετισμό του εξέφρασε την ικανοποίηση του που τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν την συγγραφή για την μνήμη και το «Δεν Ξεχνώ». Το νέο πνευματικό δημιούργημα του Γ. Νικολάου, είπε ο κ. Φαίδωνος. δεν επιβεβαιώνει μόνο το πηγιαίο λογοτεχνικό του ταλέντο αλλά επιβεβαιώνει και την σημασία της μετουσίωσης ευαισθησιών βιωμάτων πεποιθήσεων και ανησυχιών σε μεστό αυθεντικό και αδρό λόγο που γίνεται ιδιαίτερα ενδιαφέρον όταν κινείται στην σφαίρα της αλληγορίας. Πρόσθεσε επίσης, πως ο Γιάννης Νικολάου είναι ένας δημιουργός που κουβαλά με εντιμότητα την ταυτότητα του δημοσιογράφου αλλά και του λογοτέχνη . Δεν γράφει όπως είπε για να εντυπωσιάσει αλλά για να προβληματίσει να ανοίξει ρωγμές στις σιωπές της συνήθειας και της αδιαφορίας.
Χαιρετισμούς απηύθυναν ο πρώην πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Γιαννάκης Ομήρου ο οποίος ανέφερε μιλώντας για την συνολική συγγραφική εργασία του Γιάννη Νικολάου χαρακτηρίζεται από ένα λόγο πατριωτικό αλλά όχι μισσαλλόδοξο, αντικειμενικό αλλά όχι ουδέτερο. Η κάθε παράγραφος στο βιβλίο του είπε, είναι μια πνευματικά και ηθικά αυθεντική πράξη και αποκαλύπτουν έναν άνθρωπο βαθιά ριζωμένο στις παραδόσεις ,στις αρχές και στις αξίες του ευρύτερου ελληνισμού και των οικουμενικών αξιών της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Το νέο βιβλίο «Αλληγορίες» συνέχισε, αποτελεί μια θωράκιση απέναντι στην αμνησία, την πλατογράφηση της αλήθειας και την συσκώτιση της ιστορίας.
Τον χαιρετισμό του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεώργιο ανέγνωσε ο Ηγούμενος του Αγίου Νεοφύτου Λεόντιος ο οποίος ανέφερε μεταξύ άλλων πως το βιβλίο είναι αλληγορικό και έχει ως στόχο να αφυπνήσει τον αναγνώστη από το λύθαργο σε έναν τόπο ο οποίος τελεί υπό τουρκική κατοχή και δεν έχει μόνο απέναντι του τα στρατεύματα και τα τάνκς που τον σημαδεύουν αλλά και την λησμονιά .
Κάθε βιβλίο είπε, που γράφεται για τα τραγικά γεγονότα του 1974 αποτελεί ακόμη μια ψηφίδα στο μωσαϊκό της αφύπνισης για αγώνα και επιστροφή στην γη των πατέρων μας.
Ένα μωσαϊκό που πρέπει να παραδίδεται από γενιά σε γενιά από τους γονείς στα παιδιά μέχρι την ημέρα της δικαίωσης. Πέρασαν συνέχισε, 51 χρόνια από τότε που ο μακρινός τόπος μοιράστηκε στα δύο. Οι συνέπειες που άφησε ο βρωμενός μπίλι καθοδηγούμενος από τον βρωμερό παππού μένουν πάντα ζωντανές και εφιαλτικές.
Την παρουσίαση του βιβλίου ανέλαβε η Επίκουρη Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Νεάπολης Δρ. Άρτεμις Σαββίδου. Η Δρ. Άρτεμις Σαββίδου ανέφερε πως είναι σπάνιες οι στιγμές που ένα βιβλίο δεν διαβάζεται απλώς αλλά σε καλεί σε έναν εσωτερικό διάλογο με την ιστορία, την μνήμη και τελικά με την ταυτότητα σου.
Ένα τέτοιο βιβλίο συνέχισε, είναι οι αλληγορίες του δημοσιογράφου και συγγραφέα Γιάννη Νικολάου με επίκεντρο με το βαθιά φορτισμένο μα διαχρονικά επίκαιρο Δεν Ξεχνώ. Είπε ακόμη πως ο τίτλος του βιβλίου προδιαθέτει ήδη τον αναγνώστη για ένα έργο που κινείται στο επίπεδο του συμβολικού. Ο συγγραφέας, είπε η Δρ. Σαββίδου, χρησιμοποιεί την αλληγορία ως εργαλείο για να μεταφέρει αλήθειες που πρέπει να ειπωθούν.
Ακολούθως παρουσιάστηκε το τραγούδι σε πρώτη εκτέλεση που γράφτηκε ειδικά για το βιβλίο σε στίχους του συγγραφέα στην κυπριακή διάλεκτο , σε μουσική της Μαρίνας Χαραλάμπους και ερμηνεία του Γιάννου Ιωάννου.
Στην αντιφώνηση του ο συγγραφέας ευχαρίστησε όσους μίλησαν για το βιβλίο του, αλλά και τον δημοσιογράφο Πέτρο Μελαϊση που ανέλαβε την διοργάνωση της παρουσίασης της εκδήλωσης τόσο της χθεσινής όσο και της προ μερικών μηνών παρουσίασης του βιβλίου της Κυράς της Λαπήθου.
Ο συγγραφέας σημείωσε πως παρόλο που οι Αλληλογίες είναι μυθιστόρημα αρκετές σκηνές είναι από πραγματικά γεγονότα. Επίσης κάποιοι από τους ήρωες είναι υπαρκτά πρόσωπα χωρίς να κατονομάζονται. Σε άλλα σημεία ο αναγνώστης , όπως είπε, θα διακρίνει στιγμές από δικές του πραγματικές ιστορίες και θα ταυτίσει τους ήρωες του βιβλίου αρνητικούς και θετικούς, με ανθρώπους που γνωρίζει καθώς και κάποια περιστατικά θα παραπέμπουν σε δικά του βιώματα που θα ξαναζωντανέψουν μέσα από τις αράδες του βιβλίου.
Επισήμανε επίσης πως οποιαδήποτε σύμπτωση γεγονότων καταστάσεων, πράξεων και δράσεων με γνώριμα γεγονότα και καταστάσεις του κοινού, δυνατόν να μην είναι φανταστικά. Σε ότι αφορά την στόχευση του βιβλίου ανέφερε πως βασική επιδίωξη είναι η αναβίωση του Δεν Ξεχνώ.
