Εκδήλωση μνήμης και τιμής πραγματοποίησαν το βράδυ της Πέμπτης οι Βετεράνοι του 74, στο αμφιθέατρο της Τάλας. Στην εκδήλωση έγινε αναφορά από τους Βρετανούς του 74 των γεγονότων της αποστολής που έγινε το 1974 από την Κρήτη στην Κύπρο της Επιχείρησης « Νίκη».
Ο γιατρός της μονάδας της πρώτης μοίρας καταδρομών Ευάγγελος Κύρκος ο οποίος αφιχθεί στην Κύπρο με το Νίκη 6 αναφέρθηκε στα γεγονότα της αερομεταφερόμενης επιχείρησης στην οποία έλαβε και ο ίδιος μέρος. Αναφερόμενος στους νεκρούς κομάντος της Α΄Μοίρας καταδρομών κατά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974 είπε πως μετά από τόσα χρόνια οι πληγές επουλώθηκαν αρκετά, τα γεγονότα φαντάζουν πιο αχνά, η αγανάκτηση μειώθηκε, ωστόσο πρόσθεσε τον κυρίευσε μια παρόρμηση, να μάθει ο κόσμος αυτό το γεγονός, μια που η πατρίδα μας, έκανε τα ‘’αδύνατα- δυνατά’’ να το διαγράψει απ’ τα κατάστιχα της Ελληνικής ιστορίας.
Όπως αφηγείται ο κ. Κύρκος ο ίδιος επιβιβάστηκε στο 6ο αεροπλάνο ,με τον κωδικό ¨Νίκη 6¨ με επικεφαλής τον αείμνηστο Υπολοχαγό κ. Μπένο . Πλήρης συσκότιση. Κάποια στιγμή ανεβαίνουν οι πιλότοι. ¨Παιδιά φοράτε τα αλεξίπτωτα σας, έτσι ;; ΄΄΄Λέει ένας πιλότος¨ Ποια αλεξίπτωτα …… ;Δεν έχουμε αλεξίπτωτα. Ωχ κατάλαβα, λέει ο πιλότος…Χάος. Με την ψυχολογία αυτή ,αρχίζει το αεροπλάνο τους να τροχοδρομεί και ξεκινάει η οδύσσεια που έμελλε να τους, στιγματίσει, όπως αναφέρει, για όλη τους την ζωή .Ο υπολοχαγός θυμάται τους δίνει εντολή να ξεφορτωθούνε τα σακίδια ,τις σφαίρες ,τα όπλα μέχρι να φθάσουν στην Κύπρο. Στο ταξίδι χωρίς γυρισμό, όπως ο ίδιο προσωπικά νόμιζε. Στο μυαλό τους είπε, υπήρχε ένα απόλυτο κενό σκέψης και συναισθημάτων σε τέτοιο βαθμό ,που μπορεί και να τον πήρε ο ύπνος ένα διάστημα κατά την διάρκεια του ταξιδιού ,παρ’ όλη την φασαρία από τις μηχανές του αεροπλάνου. Πετούσαμε συνέχισε, τόσο χαμηλά που φαινόταν πολύ έντονα κάποια πλοία που βρίσκονταν στο δρόμο μας ,σχεδόν από πάνω τους. Πότε –πότε του ερχόταν στο μυαλό η μορφή της μάνας και του πατέρα του να παίρνουν ένα τηλεγράφημα που να λέει ότι…..¨ ο γιος σας έπεσε υπέρ πατρίδος κ.τ.λ.
Μετά από ώρες …ποιος ξέρει πόσες ( τελικά 4ώρες )είδαμε είπε « κάποια φώτα από τα φινιστρίνια του Noratlas. Ο υπολοχαγός μας δίνει εντολή – φορτωθείτε τα πράγματα σας ,φθάσαμε, είμαστε πάνω από την Κύπρο- .
Εκείνη την στιγμή περίπου ακούει κάποιους περίεργους θορύβους κάτι σαν να πέφτει βροχή και χαλάζι πάνω σε λαμαρίνες . Άραγε τι γίνεται; Βρέχει στην Κύπρο; Ρίχνει χαλάζι ;Βλέπω από το παράθυρο του αεροπλάνου και τι να δω !! Ο ουρανός είχε γεμίσει τροχιοδεικτικά .Διασταυρούμενα πυρά. Παράλληλα βλέπω τα φώτα του διαδρόμου του αεροδρομίου να αναβοσβήνουν .Άραγε τι κάνεις όταν είσαι σε μεταγωγικό αεροπλάνο και σε πολυβολούν από κάτω με αντιαεροπορικά;;; Τέτοιο ερώτημα στην εκπαίδευση μας δεν τέθηκε ποτέ. Η « βροχή» που άκουγα ,ήταν οι σφαίρες από τα αντιαεροπορικά που τρυπούσαν την άτρακτο του αεροπλάνου μας».
Σύμφωνα με την αφήγηση του Ευάγγελου Κύρκου το μόνο που σου μένει είναι να κάνεις το σταυρό σου ,και να περιμένεις. Ο πιλότος θυμάται αγωνίζεται να προσγειώσει το σκάφος του .Η μία μηχανή βγαίνει of και παίρνει φωτιά .Όλοι προσπαθούν να προφυλαχτούνε. Πώς; Εκείνη την στιγμή ο διπλανός μου , συνέχισε «πρέπει να ήταν ο αείμνηστος Οικονομάκης,( δεν τους γνώριζα καλά γιατί ήμουν καινούριος στην Μοίρα) μέσα στις αναλαμπές από τις φωτιές έρχεται με ανοιχτά τα μάτια και πέφτει κατ’ απάνω μου. Νόμισα ότι το έκανε από φόβο, γι’ αυτό και τον έσπρωξα λέγοντάς τον ¨Μην φοβάσαι ρε βλάκα ¨ Έπεσε δίπλα μου ακίνητος. Απέναντι μου, ένα άλλο παιδί σφάδαζε από τους πόνους. Πρέπει να τον είχε πάρει το βλήμα στην κοιλιά» .
Στην μέση της ατράκτου είχε ανοίξει μια μεγάλη τρύπα και έμπαινε ο αέρας με δύναμη. Αμέσως σβήνει και η άλλη μηχανή .Το αεροπλάνο γίνεται ανεμόπτερο. Οι πιλότοι προσπαθούν να το προσγειώσουν χωρίς μηχανές .
Μας έσωσε ( όπως φάνηκε μετά ) είπε, το ότι είχαμε αρκετό ύψος. Το αεροπλάνο βρομούσε κηροζίνη. Το πως δεν πήρε φωτιά ένας Θεός ξέρει. Μετά από λίγο πρόσθεσε ,” αφού δεχόμαστε ένα δυνατό τράνταγμα αισθανόμαστε το σκάφος να σέρνεται πάνω στα χόρτα στην άκρη του διαδρόμου , και μετά από ένα ακαθόριστο διάστημα σταμάτησε. Επειδή το σκάφος είχε γύρει στο αριστερό πλάι δεν χρειάστηκε σκάλα .Πηδήξαμε έξω από το αεροπλάνο. Ο λεβέντης ο Σαμούρκας έπεσε σε μια από τις τρύπες ενός μέτρου που ανοίξανε τα αντιαεροπορικά στην άτρακτο ,φορτωμένος με τα βλήματα του ΠΑΟ.(Όταν αργότερα λήξανε τα γεγονότα τον είχα στο ιατρείο κάθε μέρα με τη μέση του) Μόλις κατεβήκαμε ο υπολοχαγός μας φωνάζει: ¨Παιδιά ακροβολιστείτε να μην μας κτυπήσουν με όλμους¨ νομίζοντας ότι αυτοί που μας κτυπούσαν όταν ήμασταν στον αέρα ήταν οι Τούρκοι”.
Ακροβολιστήκαν όλοι οι κομάντος δεξιά και αριστερά του διαδρόμου προσγείωσης μέσα στα χόρτα και πήραν θέσεις μάχης. Ο ίδιος προσπαθούσε να περιποιηθεί τους τραυματίες μέσα στο σκοτάδι .Μερικοί ήταν ελαφρά τραυματισμένοι, άλλοι βαρύτερα, ο ένας πολύ βαριά, το υγειονομικό του σακίδιο σχεδόν άδειασε και το χειρότερο ,είχαν και δύο νεκρούς.
Εξάλλου γεγονότα εξιστόρησαν ο Μιχάλης Καπαρής και ο Κυριάκος Λάρκος οι οποίοι ζήσαν την νύχτα εκείνη την άφιξη των κομάντος που ήρθαν από την Σούδα στην Κύπρο.
Σημειώνεται πως εκδήλωση Επιχείρηση Νίκη Κύπρος 74 θα πραγματοποιηθεί και στις 28 Ιουλίου στις 20:30 στην Πέγεια .
