Με βάση τη νομοθεσία η ευθύνη για τον εντοπισμό, έλεγχο και λήψη μέτρων σε περιπτώσεις ύπαρξης επικίνδυνων οικοδομών βαραίνει την οικοδομική αρχή.
Δεν πρόκειται για θέμα το οποίο σχετίζεται με το μεταναστευτικό επειδή σε μια περίπτωση, κατά τη στιγμή της κατάρρευσης υπήρχαν 3 μετανάστες πάνω στην προβολική κατασκευή. Εντούτοις τα σημεία των κατασκευών τα οποία έχουν καταρρεύσει πιθανόν να μην παρουσίασαν οποιαδήποτε οπτικά αντιληπτή ένδειξη επικινδυνότητας.
Την ίδια στιγμή μπορεί να υπάρχουν άλλες οικοδομές, ίσως πιο επικίνδυνες από αυτές στις οποίες είχαμε κατάρρευση των μπαλκονιών. Και ας μην ξεχνάμε την πρόσφατη αγορά κτηρίων από το ΣΑΠΑ, για τα οποία έγινε έλεγχος στατικής επάρκειας μετά την αγορά τους και τα αποτελέσματά του αποκρύφτηκαν. Για αυτό ας αποφύγουμε το λαϊκισμό και την αποποίηση ευθυνών και ας ενσκήψουμε στην ουσία και τη λύση του προβλήματος.
Το ΕΤΕΚ πολύ ορθά έχει αναφέρει επανειλημμένα την ανάγκη για θέσπιση νομοθεσίας η οποία να καθιστά τον περιοδικό έλεγχο των κτιρίων και τη λήψη προληπτικών μέτρων υποχρεωτικά. Ο Δήμος Λευκωσίας στο παρελθόν (παρά τις ελλείψεις στη νομοθεσία) είχε προβεί σε εντοπισμό και έλεγχο επικίνδυνων οικοδομών, αγοράζοντας υπηρεσίες από ιδιώτες πολιτικούς μηχανικούς. Κάτι παρόμοιο θα πρέπει να πράξουμε και στον Δήμο Πάφου.
Εάν μάλιστα αναλογιστεί κάποιος πως κατά την έκδοση της άδειας οικοδομής μιας μεγάλης ανάπτυξης, τα έσοδα της οικοδομικής αρχής μπορεί να ξεπερνούν τις €100,000 γίνεται αντιληπτό πως οι προτεραιότητές μας θα πρέπει να αλλάξουν.
