Το ύστατε χαίρε είπαν το απόγευμα της Τρίτης συγγενείς και φίλοι στον 26χρονο νεαρό Αλέξανδρο Αντωνίου στον Ιερό Ναό του Απόστολου Ανδρέα στην Έμπα μέσα σε κλίμα θλίψης για την απρόσμενη απώλεια . Ήταν όλοι εκεί …για να αποχαιρετήσουν ένα παιδί με ανοιχτή καρδιά , μεγάλο χαμόγελο, φωτεινή ψυχή, και μεγάλη αγάπη για την πατρίδα του για όσους τον γνώρισαν. Ένας λοκατζής που ξέρει να τιμά τα χώματα του τόπου του. Ένα παιδί που έφυγε τόσο άδικα…
Συγκλονισμό προκάλεσε ο αποχαιρετιστήριος λόγος της καλαδελφής του Μερόπης Πολεμίτου που αποχαιρέτησε τον Αλέξανδρο με δάκρυα στα μάτια. Η Μερόπη Πολεμίτου ανέφερε στον Αλέξανδρο τον αγαπημένο της Παπακίτα .Όλοι είπε, ” όσοι σε γνωρίσαμε από παιδί είσαι το παιδί με το παντοτινό χαμόγελο, πάντοτε όπου και αν βρισκόσουν σκορπούσες χαμόγελα! Ήρθε η μέρα που θα σκορπίσεις χαμόγελα ψηλά εκεί στην γειτονιά των αγγέλων! Και θα τραγουδάς για το Θρύλο σου την μεγάλη σου αγάπη τον Απόλλωνα”.
|”Είμαι σίγουρη Αλεξ μου, την υπόσχεση σου που μου έλεγες πάντα πως θα με προσέχεις θα την κρατήσεις, και για όλους όσους αγαπάς θα είσαι ο φύλακας άγγελος μας!” ανέφερε η Μερόπη.
Γιατί αυτό συνέχισε, ήσουν πάντοτε ο άνθρωπος που για τα άτομα που αγαπάς θα έδινες και την ζωή σου!
“Καλό παράδεισο καλό ταξίδι στο Φώς! Παπακίτα μας αγαπημένε” ανέφερε, προσθέτοντας πως οι γονείς του Αλέξανδρου τον δίδαξαν την πραγματική αγάπη, γιατί η αγάπη τους για τον Αλέξανδρου ήταν άνευ όρων και πήγαζε από τα βαθύ της ψυχής!
“Οι θείοι/ θείες σου που τόσο αγαπούσες η νονά σου, ο τατάς σου και εγώ η καλαδελφή σου και όλοι σου οι φίλοι και οικογένεια του Απόλλωνα σε αποχαιρετούμε μέχρι να ανταμώσουμε ξανά” , είπε η Μερόπη. Ευχήθηκε τέλος αιωνία του να είναι η μνήμη λέγοντας πως θα μείνει για πάντα στις καρδιές τους σαν το πιο φωτεινό παιδί.
Εκ μέρους της οικογένειας του ξενοδοχείου Διόνυσου όπου εργάζονταν ο Αλέξανδρος μίλησε η κ. Ξένια που γνώριζε καλά τον Αλέξανδρο εδώ και πολλά χρόνια. Η κ. Ξένια μίλησε για τη ζωή του εκλιπόντος, αναφέροντας χαρακτηριστικά, ιστορίες, ιστορίες ζωής. Επικεντρώθηκε στις καλές και πολλές πολλές αναμνήσεις. Ο Αλέξανδρος είπε, ήταν το παιδί της αγάπης, προσθέτοντας πως είναι δύσκολο να αποχαιρετάς ένα νεαρό παιδί που οι γονείς του η Άννα και ο Γιώργος τον έπλασαν άνθρωπο ντόμπρο, με καθαρό βλέμμα, αξιοπρεπή και με πίστη στον άνθρωπο . Όπως ανέφερε η κ. Ξένια ο Αλέξανδρος δεν ξεχώρισε κανέναν , ήταν όπως είπε, ένας δοτικός νέος, ένας νέος της προσφοράς όχι με λόγια αλλά με πράξεις. Μιλούσαν, όπως είπε, συχνά…κουβέντες ανθρώπινες , κουβέντες αληθινές, κουβέντες ζωής που δεν θα ξεχάσει ποτέ.
Η μνήμη του Αλέξανδρου θα ζεί πάντα στις καρδιές μας. Θα θυμόμαστε το χαμόγελο του αυτό το αληθινό του βλέμμα και την καλοσύνη του.Όπως αυτό το βλέμα που είδα μια μέρα πριν γίνει το κακό… αυτά τα λαμπερά μάτια. Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια σε όλη την οικογένεια. Είμαστε μαζί σας σε αυτή τη θλιβερή στιγμή. Και να θυμάστε οι άνθρωποι φεύγουν από την ζωή γιατί το θέλει ο Θεός… από την καρδιά μας δεν φεύγουν ποτέ γιατί το θέλουμε εμείς. Θα συνεχίζεις να ζεις μέσα από τις καρδιές μας Αλέξανδρε. Αιωνία σου η μνήμη. Καλό ταξί στο φως.
