Με βαθιά θλίψη αποχαιρετούν οι Καλλιτέχνες Θεάτρου ΠΕΟ την Αλεξία Παπαλαζάρου, «μια σπουδαία καλλιτέχνιδα, σκηνοθέτιδα, ηθοποιό και δημιουργό», που έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι της 4ης Νοεμβρίου 2025.
Σε σημερινή τους ανακοίνωση, αναφέρουν ότι η Αλεξία Παπαλαζάρου υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Κλαδικής Καλλιτεχνών Θεάτρου της ΠΕΟ και μέλος του Διοικητικού της Συμβουλίου.
«Ήταν μια υπέροχη, δημιουργική παρουσία και ένας ξεχωριστός άνθρωπος, που εργάστηκε με αφοσίωση και ήθος, δίνοντας γενναία και αξιοπρεπή μάχη μέχρι το τέλος. Η απώλειά της αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στο κυπριακό θέατρο και σε όσους είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν, να συνεργαστούν ή να διδαχθούν από εκείνη. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της και σε όλη τη θεατρική κοινότητα», σημειώνεται σχετικά, προσθέτοντας ότι περισσότερες πληροφορίες για την κηδεία της θα ανακοινωθούν σύντομα.
Η Αλεξία Παπαλαζάρου γεννήθηκε στην Πάφο, κόρη του Παπαλάζαρου και της Αγαθονίκης. Σπούδασε Σκηνοθεσία Θεάτρου στο Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου και Κινηματογράφου «Κρέστιο Σαράφοβ» στη Βουλγαρία (1986–1993).
Συνεργάστηκε με σημαντικούς θεατρικούς οργανισμούς της Κύπρου, όπως ο ΘΟΚ, το Θέατρο ΕΝΑ, το Θέατρο Διόνυσος, η ΕΘΑΛ και το Θέατρο Αντίλογος.
Το 2002 ίδρυσε το Ανοιχτό Θέατρο στη Λευκωσία, ένα σημείο αναφοράς για τη θεατρική ζωή της πόλης, όπου σκηνοθέτησε πλήθος παραστάσεων τόσο για την παιδική όσο και για την κεντρική σκηνή. Μεταξύ άλλων, παρουσίασε τα έργα: Ελίζα (2002), Ο άρχοντας των μάγων (2004), Ο χρωμοφάγος (2005), Το αγόρι με τη βαλίτσα (2008), Ένα συνηθισμένο θαύμα (2003), Μόλις χώρισα (2004), Νόρμαν (2006), Να ζει κανείς ή να μη ζει; (2007).
Ασχολήθηκε ενεργά με τη θεατρική εκπαίδευση, διοργανώνοντας εργαστήρια για παιδιά και ενήλικες, ενώ συνεργάστηκε με τον θεατρικό όμιλο του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Από το 2010 έως το 2012, συνεργάστηκε με τη Χρύσα Σπηλιώτη σε εργαστήρια θεατρικής γραφής, συμβάλλοντας στην ανανέωση της κυπριακής δραματουργίας.
Με τον ΘΟΚ συμμετείχε σε πολλές παραγωγές, μεταξύ των οποίων Η μικρή μας πόλη (2020), Ρώτα με όταν ξυπνήσω (2022), Το Γατάνιν (2025), Harper Regan (2015), Οικογένεια Νώε (2012) και Το σκλαβί (2007).
Η Αλεξία υπήρξε βασικό μέλος της ομάδας που συνέβαλε στη δημιουργία του θεσμού PLAY (ΘΟΚ–ΚΚΔΙΘ), που έθεσε νέες βάσεις για την κυπριακή θεατρική γραφή.
Το 2023, ερμήνευσε και σκηνοθέτησε το έργο του Μιχάλη Παπαδόπουλου Η μάνα του με το Θέατρο ΑντίΛογος — μια βαθιά προσωπική παράσταση βασισμένη στην ιστορία της οικογένειάς της και την ιστορία των δολοφονημένων αδελφών της.
«Η Αλεξία Παπαλαζάρου υπήρξε μία από τις πιο τρυφερές και γενναιόδωρες φωνές του θεάτρου που πρωτοστάτησαν στο θέατρο για παιδιά και εφήβους. Πίστεψε βαθιά στην αναγκαιότητά του, αναδεικνύοντας στη σκηνή τη θεματολογία, τη γλώσσα και τη φαντασία των μικρών και νεαρών θεατών», σημειώνεται περαιτέρω.
«Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της και δίνουμε την υπόσχεση πως θα κρατήσουμε ως πολύτιμη παρακαταθήκη το έργο της και τη μοναδική στάση που είχε απέναντι στη ζωή και στην τέχνη της», καταλήγει η ανακοίνωση.
