Καθώς πλησιάζουν οι βουλευτικές εκλογές του 2026, η δημόσια συζήτηση στρέφεται και δικαίως, στην ποιότητα της πολιτικής εκπροσώπησης.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων δεν είναι απλώς ένας θεσμός. Είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας, της πολιτικής ωριμότητας και της δημοκρατικής μας κουλτούρας. Το θεώρημα ότι η πολιτική ποιότητα της Βουλής εξαρτάται από την ποιοτική επιλογή των κομματικών υποψηφίων δεν είναι απλώς θεωρητικό. Είναι μια πραγματικότητα που επηρεάζει άμεσα τη ζωή των πολιτών.
Η ποιοτική επιλογή υποψηφίων δεν αφορά μόνο την ακαδημαϊκή κατάρτιση ή την επαγγελματική εμπειρία. Αφορά κυρίως την ηθική ακεραιότητα, την κοινωνική ευαισθησία, την ικανότητα διαλόγου και την ειλικρινή πρόθεση προσφοράς. Όταν τα κόμματα επιλέγουν υποψηφίους με βάση την κομματική πειθαρχία, την αναγνωρισιμότητα ή την εξυπηρέτηση εσωκομματικών ισορροπιών, η Βουλή καταλήγει να στερείται ουσιαστικής και ποιοτικής αντιπροσώπευσης. Αντίθετα, όταν η επιλογή γίνεται με γνώμονα την ουσία, η Βουλή αποκτά κύρος, λειτουργεί αποτελεσματικά και ενισχύει τη δημοκρατία.
Παραδείγματα από τoν διεθνή χώρο έχουμε την
Ισλανδία (2008): Μετά την οικονομική κατάρρευση, οι πολίτες απαίτησαν πολιτική ανανέωση. Νέοι υποψήφιοι, συχνά χωρίς κομματική εμπειρία αλλά με επιστημονική και κοινωνική κατάρτιση, εξελέγησαν. Η Βουλή αναβαθμίστηκε ποιοτικά, οδηγώντας σε μεταρρυθμίσεις που αποκατέστησαν την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Ελλάδα (2010–2015): Κατά την περίοδο των μνημονίων, η Βουλή περιλάμβανε υποψηφίους που επιλέχθηκαν κυρίως με βάση την κομματική πειθαρχία. Αυτό οδήγησε σε νομοθετικές πράξεις χωρίς ουσιαστικό διάλογο και με περιορισμένη κοινωνική αποδοχή. Η έλλειψη ποιοτικής εκπροσώπησης ενίσχυσε την απογοήτευση των πολιτών και την άνοδο του λαϊκισμού.
Φινλανδία: Τα κόμματα επιλέγουν υποψηφίους από τον ακαδημαϊκό χώρο, την κοινωνία των πολιτών και την τοπική αυτοδιοίκηση. Το αποτέλεσμα είναι μια Βουλή με υψηλό επίπεδο πολιτικού λόγου, διαφάνειας και αποτελεσματικότητας.
Στην Κύπρο στις ευρωεκλογές του 2024 η εκλογή ανεξάρτητου υποψηφίου έστειλε ένα σαφές μήνυμα: οι πολίτες δεν αρκούνται πλέον σε πρόσωπα του κομματικού σωλήνα. Διψούν για ουσία και φρέσκες φωνές.
Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση δεν είναι απλώς μια ευκαιρία για αύξηση ποσοστών. Είναι μια δοκιμασία αξιοπιστίας και ουσίας. Τα κόμματα καλούνται να λειτουργήσουν ως φίλτρα ποιότητας, όχι ως μηχανισμοί αναπαραγωγής συμφερόντων.
– Ανανεώστε τις λίστες σας με πρόσωπα που μπορούν να εμπνεύσουν και να ενώσουν.
– Επιλέξτε υποψηφίους με ήθος, γνώση και κοινωνική δράση.
– Αποφύγετε την εσωστρέφεια και τις μικροπολιτικές ισορροπίες.
Η Βουλή χρειάζεται φωνές που θα μιλούν για τους πολίτες, όχι για τα κόμματα. Η κοινωνία έχει ωριμάσει και απαιτεί εκπροσώπηση που να αντανακλά τις πραγματικές της ανάγκες και αξίες.
Η ψήφος των πολιτών μπορεί να καθορίσει αν η Βουλή θα είναι ένας χώρος ουσιαστικού διαλόγου ή απλώς μια σκηνή πολιτικής ανακύκλωσης.
Η πολιτική δεν είναι απλώς αριθμοί και στρατηγικές. Είναι πρόσωπα, αξίες και αποφάσεις που επηρεάζουν ζωές. Η Βουλή είναι ο καθρέφτης αυτών των επιλογών. Η Κύπρος αξίζει μια Βουλή που να αντανακλά την ωριμότητα, την πολυφωνία και την ελπίδα της κοινωνίας της. Ας κάνουμε το 2026 χρονιά ουσιαστικής πολιτικής αναγέννησης.
Αν όχι τώρα, πότε; Ανόχιεμείς, ποιοι;
Ανδρέας Γρηγοριάδης
Δημοτικός Σύμβουλος
Ανθρώπινης Πόλης
