Καταλαβαίνω τους ανθρώπους που εργάζονται εκεί.

Ξέρω πως όποιος τολμήσει να σηκώσει κεφάλι, “αποκεφαλίζεται”.

Είτε δημόσιοι λειτουργοί είτε υπάλληλοι ιδιωτικών εταιρειών που εργάζονται στον αερολιμένα, όλοι ζουν με τον φόβο και την πίεση.

Μα η σιωπή αυτή δεν είναι λύση – είναι συνενοχή.

Δεν γίνεται να ζούμε σε ένα καθεστώς εκφοβισμού, όπου οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να σωπαίνουν για να μη χάσουν το ψωμί τους, ενώ κάποιοι άλλοι σωπαίνουν για να διατηρήσουν την “καλή” και “ψηλή” τους θέση.

Η ανοχή γεννά αδικία.

Η σιωπή θρέφει την καταπίεση.

Και τελικά, αυτό το σύστημα υπηρετεί μόνο όσους το εκμεταλλεύονται.

Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, η Hermes Airport έρχεται στις 8 Σεπτεμβρίου, στις 9:30 το πρωί, στην αίθουσα “Αφροδίτη” του Αεροδρομίου Πάφου, να στήσει άλλη μια “παράσταση”.

Ποιοι καλούνται; Μόνο οι δημοσιογράφοι.

Γιατί;

Για να σερβιριστεί στο κοινό η εικόνα που τους βολεύει.

Για να ακούσουμε μόνο τα ωραία και τα όμορφα, σε μια εκδήλωση όπου απαγορεύονται οι παρεμβάσεις, οι ερωτήσεις, οι αλήθειες.

Αυτό δεν είναι διαφάνεια – είναι χειραγώγηση.

Είναι ο γνωστός τρόπος τους: να ελέγχουν την πληροφόρηση, να φτιάχνουν βιτρίνες, να παρουσιάζουν ένα ψεύτικο «όλα καλά».

Μα πίσω από τα φώτα και τις παρουσιάσεις υπάρχει η πραγματικότητα: εργαζόμενοι φοβισμένοι, καταπίεση, αδικία, σιωπή.

Η Hermes μπορεί να αγοράζει προβολείς και μικρόφωνα για να στήσει το αφήγημά της.

Δεν μπορεί όμως να κρύψει την αλήθεια.

Και η αλήθεια είναι πως όσο οι εργαζόμενοι μένουν σιωπηλοί, τόσο η εταιρεία συνεχίζει να πατά πάνω στον φόβο τους.

Αν η Hermes θέλει πραγματικά να δώσει λύσεις, ας οργανώσει συνάντηση με τις αρχές και τους φορείς του τουρισμού στην Πάφο, για να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση, με δεσμεύσεις και λήψη αποφάσεων για την επίλυση των πολλών προβλημάτων του Αεροδρομίου Πάφου.

Οι δημοσιογραφικές διασκέψεις δεν ωφελούν. Το μόνο που γίνεται είναι η διανομή γραπτών ανακοινώσεων της εταιρείας προς δημοσιοποίηση από τα ΜΜΕ.

Μια από τα ίδια, δηλαδή.