Από την Πομπηία μέχρι τις σκηνές του κόσμου, ο Massimo Giordano, ένας από τους κορυφαίους καλλιτέχνες της όπερας, βρίσκεται τώρα στην Πάφο και ετοιμάζεται για τη συναυλία του με τη συνοδεία του Nelson Calzi, του κορυφαίου πιανίστα της La Scala.
Βρίσκεται στην Κύπρο όχι μόνο για δική του παράσταση, αλλά και ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Minthis Music Festival 2025 και δηλώνει πως τόσο ο ίδιος όσο και η Laimtee Art – μια δημιουργική συλλογικότητα γνωστή για τις μεγάλης κλίμακας παραγωγές της – στοχεύουν στη δημιουργία μιας διαρκούς παράδοσης όπου τα παγκόσμιας κλάσης μουσικά πρότυπα θα συνδυάζονται με τη μαγεία του Minthis.
Ποιος είναι όμως ο Massimo Giordano και πώς άρχισε την εντυπωσιακή καριέρα τους. Η ζωή του ξεκίνησε από την πατρίδα του την Πομπηία μέχρι τις σκηνές του κόσμου, λέει.
Γεννήθηκε σε αυτή την μικρή πόλη, που βρίσκεται έξω από τη Νάπολη, σε μια εργατική οικογένεια, ωστόσο ο Massimo Giordano σε ηλικία οκτώ ετών πηγαίνει να ζήσει με τους γονείς του και τη μικρή του αδερφή στην Τεργέστη, όπου ο πατέρας του βρίσκει δουλειά ως επιστάτης στο Μουσικό Ωδείο Giuseppe Tartini.
Ακόμα κι αν οι δεσμοί με την πατρίδα του δεν διακόπτονται ποτέ και το ναπολιτάνικο πνεύμα του πατέρα του παίζει καθοριστικό ρόλο στο μέλλον του, η μετακόμιση στην Τεργέστη θα αποδειχθεί «σημάδι της μοίρας», όπως είπε.
Έτσι άρχισε να σπουδάζει φλάουτο στο ωδείο, αλλά στα 18 του, την παραμονή της αποφοίτησής του, συμβαίνει κάτι εκπληκτικό… Όπως θυμάται ο ίδιος ο Massimo: «Ως οργανοπαίκτης πίστευα ότι η όπερα και ο κόσμος των τραγουδιστών δεν ήταν μέρος της προσωπικότητάς μου. Λάθος! Λίγες μέρες πριν αποφοιτήσω στο φλάουτο, ένας φίλος μου πιανίστας με προβλήματα όρασης με ρώτησε αν ήθελα να τραγουδήσω ένα ναπολιτάνικο τραγούδι. Ο πατέρας μου (ο οποίος είχε μια υπέροχη φωνή τενόρου leggero) του έλεγε πάντα ότι είχα και μια όμορφη φωνή. Οι δυο τους έβγαιναν μαζί στον ελεύθερο χρόνο τους, τραγουδώντας, παίζοντας και περνώντας καλά. Έτσι ο φίλος μου με ρώτησε αν ήθελα να προσπαθήσω να τραγουδήσω όπως ο πατέρας μου».
Η συνέχεια είναι πλέον ιστορία. «Μόλις άνοιξα το στόμα μου, φώναξε: “Είσαι εντελώς τρελός! Τι κάνεις με αυτό το φλάουτο;! Θα έπρεπε να σπουδάζεις όπερα!”». Έτσι, λέει γελώντας, «έχασε ο μουσικός κόσμος έναν φλαουτίστα και απέκτησε έναν τενόρο».