Στο Γενικό Νοσοκομείο Πάφου δεν γράφονται απλώς ιατρικά ιστορικά. Γράφεται καθημερινά η υπέρτατη πράξη ευθύνης και ανθρωπιάς, μέσα σε ένα περιβάλλον που θυμίζει περισσότερο εμπόλεμη ζώνη παρά οργανωμένο σύστημα υγείας.
Με ανεπαρκείς υποδομές, εξοπλισμό δεκαετιών και τραγικές ελλείψεις προσωπικού, οι γιατροί, οι νοσηλευτές και το παραϊατρικό προσωπικό παλεύουν μέρα και νύχτα για να κρατήσουν το νοσοκομείο ζωντανό και μαζί του, τους ανθρώπους της Πάφου.
Η αυταπάρνησή τους δεν καταγράφεται στα πρακτικά της Βουλής. Δεν παίζει στα δελτία των 8. Δεν συνοδεύεται από φλας και κάμερες. Κι όμως, είναι αυτή που σώζει ζωές κάθε μέρα. Χωρίς ΜΕΘ που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες. Χωρίς βασικά μηχανήματα. Χωρίς ουσιαστική στήριξη από ένα κράτος που φαίνεται να έχει ξεχάσει ή να αγνοεί επιδεικτικά την ύπαρξη της Πάφου.
Και οι βουλευτές της επαρχίας; Τι ακριβώς κάνουν;
Μήπως δεν γνωρίζουν την κατάσταση; Μήπως δεν έχουν περπατήσει τους διαδρόμους του νοσοκομείου; Δεν έχουν δει τις ουρές στα επείγοντα, τα ράντζα στους διαδρόμους, την αγωνία στα μάτια των συγγενών, την εξάντληση στα βλέμματα των γιατρών;
Ξέρουν. Αλλά μένουν στα λόγια.
Κούφια ερωτήματα, χλιαρές παρεμβάσεις, δηλώσεις τύπου «θα το δούμε» και «να μελετήσουμε το θέμα». Κάθε φορά που ξεσπά κρίση, θυμούνται για λίγο το ΓΝ Πάφου και ύστερα ξαναγυρνούν στην αδράνεια.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο τεχνικό ή διοικητικό. Είναι ηθικό. Είναι πολιτικό.
Γιατί όταν άνθρωποι δίνουν μάχη ζωής με πενιχρά μέσα και όσοι κρατούν την εξουσία σφυρίζουν αδιάφορα, δεν έχουμε πρόβλημα υποδομών έχουμε πρόβλημα συνείδησης.
Αν το νοσοκομείο της Πάφου δεν έχει ακόμη καταρρεύσει, είναι γιατί εκεί μέσα υπάρχουν γιατροί με ψυχή. Με αίσθηση καθήκοντος. Με κόκκινα μάτια και άσπρες μπλούζες που δεν λεκιάζονται από την ανευθυνότητα των πολιτικών.
Καιρός να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους:
Οι γιατροί κρατούν την Πάφο όρθια.
Το κράτος και οι βουλευτές την έχουν εγκαταλείψει.
Αν οι τοπικοί μας εκπρόσωποι νιώθουν ότι δεν έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τα δεδομένα, ας κάνουν στην άκρη.
Γιατί εδώ δεν παίζονται πολιτικά παιχνίδια παίζεται η ίδια η ανθρώπινη ζωή.
Μιχάλης Χατζημιτσής
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Πάφου
