Παρουσιάστηκε στην Πάφο το βράδυ της Πέμπτης το βιβλίο του Πέτρου Παπαπολυβίου Αναπληρωτή Καθηγητή Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου «Πτυχές και Διαθλάσεις του Κυπριακού 1821. Πρόσωπα, σχέδια και σκιές» που αποτελεί φως στο κεφάλαιο «Κύπρος και Ελληνική Επανάσταση» 200 χρόνια μετά το 1821.
Σύμφωνα με σχετικό δελτίο τύπου του Δήμου Πάφου, πρόκειται για ένα από τα βιβλία που ξεχώρισαν ανάμεσα στις ευάριθμες εκδόσεις που έγιναν για την Ελληνική Επανάσταση του 1821 στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 χρόνων της.
Η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου έγινε στις 7.00 μ.μ. της Πέμπτης , στον Πολυχώρο «Αττικόν», με οργανωτές τον Δήμο Πάφου και τις Εκδόσεις Ρίζες.
Το βιβλίο παρουσίασε ο δρ Χρίστος Κυριακίδης, Αναπληρωτής Έφορος Κρατικού Αρχείου, ενώ ο συγγραφέας του αναφέρθηκε στην αντιφώνησή του και στη συμβολή της Πάφου στην Επανάσταση του 1821.
Στην εκδήλωση απεύθυναν χαιρετισμό ο Δήμαρχος Πάφου κ. Φαίδωνας Φαίδωνος και ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Γιαννάκης Ομήρου. Την εκδήλωση συντόνισε ο Δημοτικός Γραμματέας Πάφου κ. Θέμης Φιλιππίδης.
Σύμφωνα με την υπόθεση του βιβλίου, η ανάδειξη της συμμετοχής των Κυπρίων αγωνιστών στην Ελληνική Επανάσταση έμεινε στο περιθώριο για πολλές δεκαετίες.
Εξάλλου, στον μακρύ ιστορικό χρόνο, οι συνέπειες και η απήχηση της Επανάστασης του 1821 και κυρίως η δημιουργία του ανεξάρτητου κράτους, από το 1830, είχαν τεράστιο ρόλο στη διαμόρφωση των κυπριακών αλυτρωτικών οραμάτων, που εξελίχθηκαν στα μακροβιότερα της νεοελληνικής ιστορίας.
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο το πόσο και πώς συμμετείχαν οι Έλληνες της Κύπρου στην Επανάσταση, ως αυτονόητο, δεν απασχόλησε καν την ιστοριογραφική παραγωγή μέχρι τη δεκαετία του 1950: το υπενθύμιζε το βάρος του αίματος της 9ης Ιουλίου 1821.
Επιπρόσθετα, στην έκδοση σχολιάζονται τα «επίσημα» κείμενα των Κυπρίων φυγάδων του καλοκαιριού του 1821, πληροφορίες για τη δεύτερη φάση των προσπαθειών σύναψης του «κυπριακού δανείου» και τις κυπριακές εξεγέρσεις του 1833, και σκιαγραφούνται οι ποικίλες σχέσεις του Ιωάννη Καποδίστρια με την Κύπρο.
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου επιχειρείται η προσωπογραφία, τα δίκτυα και οι διαδρομές Κυπρίων αγωνιστών της Επανάστασης και λογίων των προεπαναστατικών και μετεπαναστατικών χρόνων, εκ των «επωνύμων» ή των εντελώς αγνώστων σήμερα.
Ακολουθούν κεφάλαια για την πρόσληψη των γεγονότων της 9ης Ιουλίου 1821 στην ελληνική βιβλιογραφία του 19ου αιώνα, την ανάδειξη των ιουλιανών σφαγών του 1821 σε κομβική ιστορική στιγμή για τον Ελληνισμό της Κύπρου, και ο αντίστοιχος απόηχος και η ιδεολογική χρήση της Ελληνικής Επανάστασης στη διεξαγωγή του αγώνα της ΕΟΚΑ.
Επιπρόσθετα δύο κεφάλαια παρουσιάζουν αθησαύριστες λογοτεχνικές προσλήψεις του κυπριακού 1821 και το βιβλίο κλείνει ο κατάλογος 294 Κυπρίων αγωνιστών της Επανάστασης του 1821.
