Εκθέματα σχετικά με το επάγγελμα του βοσκού, του γεωργού, του κτίστη, του αμπελουργού, του σκαρπάρη και άλλων, μπορεί να δει όποιος επισκεφτεί το Μουσείο Αγροτικής Ζωής στην Στενή , καθώς και εκθέματα που σχετίζονται με το νοικοκυριό, με τα παραδοσιακά έπιπλα και κουζινικά σκεύη, που προκαλούν μεγάλη εντύπωση στους επισκέπτες, αφού η αναπαράσταση των παραδοσιακών επαγγελμάτων αποδίδεται με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Ψυχή της δημιουργίας του Μουσείου που μας φέρνει πιο κοντά στα χρόνια των παππούδων και των γιαγιάδων μας, αποτελεί ο επί μια εικοσαετία (2002) κοινοτάρχης Στενής Ηλίας Λαμπίδης .
Τα εκθέματα είπε χωρίζονται σε διάφορες θεματικές ενότητες που αφορούν διάφορες πτυχές της ζωής του ανθρώπου όπως οργώνοντας τη γη, τη κουζίνα, τα αποθηκευτικά σκεύη, τα εργαλεία, υφαίνοντας στον αργαλειό, παραγωγή κλωστής, παραδοσιακές ενδυμασίες, τεχνίτες και χειροτεχνία, ιστορία, κατασκευή ψωμιού, εμπόριο. Το Μουσείο βρίσκεται στο σύμπλεγμα των νέων κοινοτικών κτιρίων, τα οποία είναι κτισμένα σε παραδοσιακό στυλ. Σύμφωνα με τον κοινοτάρχη της Στενής το Μουσείο είναι αντιπροσωπευτικό της αγροτικής ζωής στην Κύπρο για την περίοδο 1800 μέχρι και 1945, προσθέτοντας πως αποτελεί στολίδι για την περιοχή και πόλο έλξης για επισκέπτες Κυπρίους και ξένους.
Στόχος του αποτελεί , όπως είπε, η βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Στενής , της αναβάθμισης της κοινότητας με υποδομές και αυτό ομολόγησε επιτεύχθηκε με συνεχή και δύσκολο αγώνα. Το Μουσείο Αγροτικής Ζωής ήταν από τα οράματα του Κοινοτάρχη της Στενής, της κοινότητας που έχει αφιερώσει τη ζωή του. Αυτό δημιουργήθηκε το 2008. Η συγκέντρωση των εκθεμάτων αποτελεί υπόθεση του κοινοτάρχη μετά και την επιστροφή του από την Αμερική αφού δηλώνει λάτρης της παλιάς ζωής. Η συγκέντρωση των αντικειμένων άρχισε αρχικά από την οικογένεια του, μετά από τους συγχωριανούς του που δεν ήθελαν κάποια αντικείμενα και για 27 χρόνια από το 1981- 2008.
Το Μουσείο σύμφωνα με σχετική επιγραφή είναι αφιερωμένο στους άνδρες, γυναίκες και παιδιά που έζησαν στο χωριό κατά τη διάρκεια των δύσκολων χρόνων, από την ημέρα της δημιουργίας του μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Γεωργικά εργαλεία περασμένων αιώνων, οικιακά σκεύη και παραδοσιακές φορεσιές, φορέματα αυθεντικά, βρακιά της τότε εποχής, ακόμα και ένα νυφικό που κάποια Στενιώτισσα το είχε φορέσει στο γάμο της πριν 100 τόσα χρόνια. Όλα βγαλμένα από τα σεντούκια των γιαγιάδων του χωριού. Ανάμεσά τους και τα στέφανα κάποιου ανδρογύνου που έζησε στη Στενή πριν 200 χρόνια. Τα στέφανα από ελιά που είναι δεμένα με κόκκινη βαμβακερή κλωστή, ήταν κτισμένα μέσα στον τοίχο του σπιτιού τους και τα βρήκαν οι εργάτες κατά τη διάρκεια των εργασιών για την ανάπλαση του χωριού.
Ακόμη και η ζωντάκρα ( τανάλια) του ομοχώριου τους Γεωργίου Χ”Θεμιστοκλή( 1912- 1987) , γεωργοκτηνοτρόφου , ο οποίος εκτελούσε και χρέη εξαγωγέα δοντιών όσων εκ των συγχωριανών του ζητούσαν τη βοήθεια του χωρίς βέβαια καμία επιβάρυνση. Όσο για το αποτέλεσμα, όπως αναφέρεται σε σχετική επιγραφή ήταν οδυνηρό και όχι πάντα το αναμενόμενο. Έκπληξη προκαλεί και το έκθεμα της «Πλάκας της Νυφίτσας » Ποντικοπαγίδας . Πρόκειται για παγίδα από λεπτή και επίπεδη πέτρα , τρία τεμάχια ξύλου και δόλωμα ( κυρίως παστά σύκα) με την οποία καταπολεμούσαν την ποντίκα , τον εχθρό των χαρουπόδεντρων. Μάλιστα , όπως αναφέρεται, η αποικιακή κυβέρνηση έδωσε κίνητρα στον πληθυσμό να τις εξοντώνει, αγοράζοντας τις νεκρές ποντίκες.
To Moυσείο Αγροτικής Ζωής στην Στενή είναι ανοιχτό καθημερινά, από τις 10.00 το πρωί ως τις 4.00 το απόγευμα και διαθέτει είσοδο με ράμπα και τουαλέτες για ΑΜΕΑ. Πληροφορίες για όλα τα εκθέματα υπάρχουν στους οδηγούς του Μουσείου που είναι γραμμένοι στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα.
