Ο φανατισμός σε οτιδήποτε και με οτιδήποτε, οδηγεί στην παράνοια.

Είτε αυτό λέγεται ποδόσφαιρο, θρησκεία, πολιτική, ερωτική σχέση και γενικώς η εμμονή και η ψύχωση προκαλούν επικίνδυνες καταστάσεις.

Διότι ο φανατισμός δεν ελέγχεται και οι φανατικοί νιώθουν ανώτεροι και δυνατοί. Άτρωτοι.

Μέχρι να συμβεί το μεγάλο κακό, δεν έχουν την αίσθηση της πραγματικότητας.

Τους ενδιαφέρει μόνο η νίκη.

Νίκη δεν υπάρχει στο φανατισμό.

Μόνο απώλειες.

Συνήθως τραγικές.

Μην φανατίζετε τα παιδιά σας.

Φτιάξτε ανθρώπους με μυαλό, πολιτισμό, διαλεκτικούς καιopen mind. Να μπορούν να βλέπουν τα πράγματα σφαιρικά και πολύπλευρα.

Ο φανατισμός, ακόμη και στη μορφή της ακραίας αγάπης είναι ψυχοπαθολογία.

Πόσο μάλλον στη μορφή της διαπαιδαγώγησης του μίσους στον άλλον, στον αντίπαλο, στο εχθρικό στρατόπεδο.

Ο φανατισμός είναι δηλητήριο.

Κι εν τέλει φασισμός και έγκλημα.