Στις 25 του Γενάρη ’55, το πλοιάριο «Άγιος Γεώργιος» έπεσε στα χέρια των Άγγλων μετά από προδοσία. Συνελήφθησαν τότε από την αποικιακή Αστυνομία ο καπετάν Βαγγέλης, ο ιδιοκτήτης του καϊκιού Α. Μέλλος, ο Α. Καραδήμας και οι ναύτες Μ. Χριστοδουλάκης και Μ. Αλιφραγκής. Συνελήφθησαν επίσης, ο στενός συνεργάτης του Αρχηγού της ΕΟΚΑ Γρίβα Διγενή, δικηγόρος Σωκράτης Λοΐζίδης ο οποίος επρόκειτο να επιστρέψει στην Ελλάδα, μαζί με όλη την ομάδα υποδοχής, από τους Χλωρακιώτες αγωνιστές: Κώστα Λεωνίδα (μετέπειτα ιερέα του χωριού), Νικόλα Μαυρονικόλα, Νικόλα Πενταρά, Χριστόδουλο Πενταρά, Χριστόδουλο Νικολάου, Κυριάκο Μαυρονικόλα και Μιχαλάκη Παπαντωνίου. Ακολούθησε, τον Μάιο του 1955, η καταδίκη τους σε πολύχρονες φυλακίσεις. Στον Καπετάν Βαγγέλη επιβλήθηκε ποινή τεσσάρων χρόνων, αφού ο αποικιακός δικαστής έλαβε υπόψη τη λαμπρή, ουσιαστική συμβολή του στην Εθνική Αντίσταση του 1940-45. Κ. Μαυρονικόλας και Μ. Παπαντωνίου αθωώθηκαν.
ΟΠΩΣ επιβεβαιώνουν τα γεγονότα, συνειδητή πέρα για πέρα ήταν η προσφορά του Καπετάν Βαγγέλη στους εθνικούς αγώνες του Ελληνισμού. Αρκεί να τονισθεί, ότι το 1955 ήταν 50 χρονών με τρία παιδιά! Όμως τα έδωσε όλα για την πατρίδα και οι απανταχού Έλληνες θα σεμνύνονται μπροστά στην αφειδώλευτη προσφορά του και θα την έχουν εσαεί ως παράδειγμα.
ΤΟ 1962, η κοινότητα Χλώρακας είχε την ευκαιρία να υποδεχθεί και να φιλοξενήσει τον Κουταλιανό και να τον ευχαριστήσει για όσα τολμηρά έκανε για την Κύπρο. Που, βέβαια, δεν ήταν μόνο οι αποστολές πολεμικού υλικού. Το 1974, όταν έγινε η τουρκική εισβολή, ο καπετάν Βαγγέλης δεν δίστασε να διαθέσει τη σύνταξή του για τους πρόσφυγες.
ΟΙ σχέσεις Χλώρακας με το νησί της Σαλαμίνας, γενέτειρας του καπετάν Βαγγέλη, είναι στενές και αδελφικές, έχουν δε επισημοποιηθεί με τη διδυμοποίηση τους.
«Εγώ δεν πάω για λεφτά, αλλά για τ’ αδέλφια μου»
Ένθερμος πατριώτης με ιδιαίτερη αγάπη για την Κύπρο, ήταν ο Καπετάν Βαγγέλης. Και το απέδειξε από την πρώτη στιγμή που του προτάθηκε να μεταφέρει μυστικά στην Κύπρο οπλισμό για τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ. Ήταν αρχές του 1954, όταν τον πλησίασε στην Αθήναγια το σκοπό αυτό ο αγωνιστής Ανδρέας Αζίνας, που τον ρώτησε, μάλιστα, «πόσα λεφτά ήθελε για το ταξίδι».
Κι αυτός, ακαριαία και με δυνατή φωνή, που εξωτερίκευε την ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα του, του απάντησε κοφτά:
– Άκουσε Χρίστο*, εγώ δεν θέλω λεφτά, ούτε πάω για λεφτά. Πάω γιατί μου γουστάρει. Για τ’ αδέλφια μου. Δεν συζητάω για λεφτά. Έχω μπέσα εγώ!..»
Και πράγματι είχε μπέσα ο Κουταλιανός και, σε δυο περιπτώσεις, έπλευσε προς την Κύπρο μεταφέροντας όπλα και εκρηκτικά για τον αγώνα. Όταν συνελήφθη και το Κακουργιοδικείο Πάφου τον καταδίκασε σε τετράχρονη φυλάκιση, ο «καπετάν Βαγγέλης», απευθύνθηκε με πυγμή στον Άγγλο δικαστή και του είπε:
– «Ως Έλλην Έπραξα το καθήκον μου, όπως κάποτε βοήθησα εσάς, έτσι τώρα βοηθάω τους αδελφούς Κυπρίους γιατί είμαι αποδεδειγμένα φίλος της Ελευθερίας»!..
