Οι κάθε λογής ειδήμονες στην «Μπανανία της Κύπρου», μας καθησύχαζαν μέχρι πριν λίγους μήνες για τις συνέπειες της πανδημίας.
Μας είπαν ότι υπάρχει σχέδιο Β και Γ και…βάλε, για όλα τα σενάρια εξέλιξης των συνεπειών της πανδημίας και ειδικότερα τις οικονομικές συνέπειες. Σήμερα, ακούμε από επίσημα χείλη ότι έχουν ξοδευτεί πάνω από €1,2 δις για στήριξη της οικονομίας, ότι ως εδώ ήταν οι δυνατότητες του κράτους, ότι «το ταμείον είναι μείον»!
Οι επιχειρήσεις, είτε οι τουριστικές είτε όσες στηρίζονται στην ντόπια κατανάλωση θα δεινοπαθήσουν, πολλές δηλαδή θα κλείσουν και άλλες θα αναστείλουν τις εργασίες τους. Οι συνέπειες θα είναι, ως εκ τούτου, καταστροφικές προπάντων για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, αφού ελλείψει κρατικής αρωγής θα αναγκαστούν να ζήσουν, τουλάχιστο μέχρι και τον ερχόμενο Μάρτιο, με χαμηλά ανεργιακά επιδόματα, κάτι παρόμοιο δηλαδή με «αέρα κουπανιστό!»
Σε τελείωςαντίθετη πορεία, η κρατική μηχανή, οι βολεμένοι, δουλέψουν δεν δουλέψουν, πάνε δεν πάνε δουλειά, σε lockdown λόγω κορωνοϊού, ο μισθός παραμένει ανέπαφος ενώ και οι αυξήσεις τους διαδέχονται η μια την άλλη.
Το μοντέλο της οικονομίας που δημιούργησαν τα κατάλοιπα του αγγλοσαξονικού μεταποικιοκρατικού «κράτους της Λευκωσίας», διαλύει σαν σαράκι την κοινωνία, τοσούτω μάλλον η περίφημη μεικτή οικονομία που διαλαλούν οι «κομματικές μάντρες». Ένα μοντέλο που δημιουργεί τους βολεμένους, δηλαδή τους χορτασμένους και υπάκουους στα κόμματα. Άλλοι τόσοι εκτός μάχονται, με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, να εισέλθουν σε αυτή τη συνομοταξία. Η μεγάλη μάζα του κόσμου αναγκάζεται να επιζήσει με μισθούς πείνας ενώ λείπει κάθε ψήγμα κοινωνικής αλληλεγγύης που πρέπει να ισχύει ειδικά σε περιόδους κρίσης και ειδικότερα σε ένα κράτος υπό ημικατοχή.
Ενώ ο ιδιωτικός τομέας βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού, ο δημόσιος και ημικρατικός τομέας, οι ψηλοσυνταξιούχοι, οι διπλοτριπλοσυνταξιούχοι απομυζούν ό,τι απέμεινε από την αιμάσσουσα κυπριακή οικονομία. Είναι ενδεχομένως όλοι αυτοί που θα τρέξουν να αντικόψουν κάθε προέλαση του Αττίλα, γιατί μάλλον δεν «καίγεται καρφί» στους πεινασμένους του ιδιωτικού τομέα, είτε είναι ελεύθεροι είτε σκλάβοι. «Τι είχαμε τι χάσαμε, δηλαδή!».
Δεν είναι λίγοι άλλωστε που βλέποντας αυτό το σαθρό σύστημα των βολεμένων από τη μια και των προδομένων από την άλλη, προεξοφλούν τη σύντομη τουρκοποίηση όλης της Κύπρου. Άλλωστε αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις έχουν λάβει και τα μέτρα τους, μεταξύ άλλων αγοράζοντας ακίνητα και στοιβάζοντας σε τραπεζικούς λογαριασμούς στο εξωτερικό. Θα προλάβουν όμως να εγκαταλείψουν ακόμη μια χαμένη πατρίδα που …λεγόταν «Κύπρος»;;
Αντώνης Τρακκίδης, Δημοτικός Σύμβουλος, Κίνηση Σωτηρία της Πάφου.