Ο Γιώργος Νταλάρας σε αποκλειστική συνέντευξη στο taxidromos24.com αποκαλύπτει τις ιδιαίτερες σχέσεις του με την Κύπρο.
Μίλησε για την οικουμενικότητα του ελληνικού πνεύματος, την απειλή του ρατσισμού στην Ευρώπη και τον προβληματισμό του γύρω από τα νέα δεδομένα.
Μίλησε για τον μεγάλο του θαυμασμό και την αγάπη του για τον σπουδαίο πραγματικό Έλληνα Βάσο Λυσσαρίδη. Η σοφία αυτού του ανθρώπου αλλά και η ανθρώπινη του διάσταση με έχει εντυπωσιάσει, όχι τώρα από πάντα ,ανέφερε .
Ακολούθως ο Γιώργος Νταλάρας εξέφρασε ανησυχία για τα ακροδεξιά στοιχεία, που αναπτύσσονται στην Ευρώπη. Είπε χαρακτηριστικά ότι το “ αυγό του φιδιού” σκορπά τον τρόμο.
Ο Γιώργος Νταλάρας είναι Έλληνας τραγουδιστής και μουσικός. Τον Οκτώβριο του 2006 ανακηρύχθηκε Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 29 Σεπτεμβρίου 1949.
Κατάγεται από οικογένεια μουσικών. O πατέρας του, Λουκάς Νταράλας ήταν επίσης τραγουδιστής και συνθέτης στο χώρο της ρεμπέτικης μουσικής. Οι πρώτες του μνήμες είναι στενά δεμένες με τις βασικές μορφές της ελληνικής μουσικής, το δημοτικό, το σμυρνέικο, το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι. Τα είδη αυτά τον επηρέασαν ως καλλιτέχνη και τα τραγούδησε στις συναυλίες και στους δίσκους του. Στην καριέρα του έχει τραγουδήσει και άλλα πολλά είδη τραγουδιού όπως βυζαντινούς ύμνους, λυρικά, σύγχρονα έντεχνα, λάτιν, όπερα, συμφωνικά έργα, ροκ, ποπ κ.α., ενώ συνεργάστηκε με πολλές από τις σημαντικότερες συμφωνικές ορχήστρες του κόσμου. Έχει πραγματοποιήσει συνεργασίες με τους περισσότερους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες και εκπροσώπους του ελληνικού τραγουδιού. Έχει λάβει τιμητικά την κυπριακή υπηκοότητα.
Έχετε ιδιαίτερους δεσμούς με την Κύπρο κ. Νταλάρα , πότε ξεκίνησε αυτή η σχέση;
Πολλές δεκαετίες πίσω από τα πρώτα χρόνια τα εφηβικά μου. Ήρθα για πρώτη φορά εδώ πολύ μικρό παιδί αναζητώντας τον πατέρα μου ήταν εδώ και έπαιζε. Είχα έρθει πολύ νωρίς στην δεκαετία του 60 με ένα πλοίο . Όμως η σχέση μου με την Κύπρο είναι κάπως ιδιαίτερη, αρχίζει σαν μια εισβολή στην ψυχή μου . Αυτή η μικρή πατρίδα με την τόσο μεγάλη ιστορία, εισέβαλε στην ψυχή μου και έκατσε και με διαμόρφωσε σαν άνθρωπο. Χρωστάω πολλά στους φίλους που παίξανε εδώ στην Κύπρο και κυρίως για τον τρόπο που με ανάγκασε η πραγματικότητα να σκέφτομαι το σήμερα και το αύριο.
Οι συνθήκες εδώ είναι πολύ ιδιαίτερες … κι ήταν πάντα. Αυτό με έκανε πιο ώριμο και με έκανε και πιο ανθρώπινο.
Κύριε Νταλάρα κυριαρχεί το εξής εδώ στην Κύπρο… ότι οι απόψεις Νταλάρα είναι πολύ βαρύνουσες . Έχετε το δικό σας στίγμα για το νησί
Κοιτάξτε η Κύπρος είναι ένας χώρος του ελληνισμού που δεν πρέπει να το βλέπουμε μόνο εθνικά. Ο ελληνισμός δεν είχε ποτέ όρια, ούτε σύνορα. Ο ελληνισμός είναι μια παγκόσμια έννοια, ότι είναι ελληνικό μπορεί να βρίσκεται παντού. Και ξέρετε κάτι… αυτό το έχουν αποδεχτεί όλοι, από τους Κινέζους και τους Αμερικανούς μέχρι τους Ευρωπαίους και τους Ρώσους και τους Λατινοαμερικάνους. Διότι το ελληνικό δεν έχει να κάνει ούτε με τις σημαίες , ούτε με τους εθνικισμούς, έχει να κάνει με τον πολιτισμό, με την γλώσσα , με την επιστήμη, με την σκέψη, τη φιλοσοφία, την μουσική, την αρμονία, την κοσμολογία. Άρα λοιπόν είναι μια διαχρονική κοσμική αξία όπως ήταν παλιά ο Αιγυπτιακός πολιτισμός που ψάχνουμε να βρούμε πως γεννήθηκε και πως ήταν ακόμη παλιότερα ο Κινέζικος πολιτισμός που είναι λίκνα της σοφίας των ανθρώπων. Έτσι πρέπει να αντιμετωπίζουμε και τον ελληνισμό.
Φαντάζομαι λοιπόν ότι εδώ στην Κύπρο, την έθρεψε ο πόνος και οι αδικίες. Είναι διαχρονικά ένα κομμάτι της γης που ταλαιπωρείται αφάνταστα και ταλαιπωρείται ακριβώς επειδή είναι όμορφη. Έχει την ομορφιά της. Αυτή την ομορφιά που την αναζητούν όλοι, όμως όλοι δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα. Ούτε τις ίδιες ωφέλειες. Ο ένας βλέπει το ένα πράγμα θετικό για τον εαυτό του, ο άλλος το βλέπει ανάποδα και ούτω καθεξής μεταξύ τους . Μεταξύ τους συνεργάζονται, πολλές ξένες δυνάμεις, πάντα από την αρχαιότητα ήταν εδώ κάποτε τα καταφέρανε κάποτε όχι, όμως κράτησε την ελληνικότητα της. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Κύπρος δεν ήταν πάντα ένα πολυπολιτισμικό μέρος και πρέπει να παραμείνει. Η Κύπρος ήταν πάντα ένα αμάλγαμα ανθρώπων και αυτό ήταν ένα μεγάλο κοινωνικό γεωλογικό αν θέλετε ακόμη και ανθρωπιστικό πείραμα.
Ο Γιώργος Νταλάρας εκφράζει την δική του άποψη για την Ευρώπη των μονοπωλίων και τα προβλήματα της εποχής…
Δεν μπορούμε εμείς τώρα που δεν έχουμε τις γνώσεις που δεν έχουμε τα μέσα να ασχοληθούμε και να καταπιεστούμε με το τι ακριβώς συμβαίνει γύρω μας γεωπολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά , όταν ποια δεν μας εξουσιάζουν οι αρχηγοί και οι ιμπεριαλιστές και μας εξουσιάζουν οι τράπεζες και το eurogroup.Πρέπει λοιπόν μόνοι μας λαός και ηγέτες να ακολουθήσουν μια λογική η οποία να στηρίζεται όχι σε δοξασίες και σε παλιές φόρμες αλλά με μια καινούργια αντίληψη επιστημονική για το πως θα φτιάξουμε το μέλλον μας. ‘Όχι εμείς που ζούμε 70-75 χρόνια. Το μέλλον των ανθρώπων που έρχονται. Οι συνθήκες αλλάξανε, δεν ζούμε ποια στον περασμένο αιώνα.
Μπορεί ο ελληνισμός να ελπίζει σε καλύτερες μέρες; Ελλάδα και Κύπρος έχουν μέλλον.
Την στιγμή που αλλάζουν τα δεδομένα τόσο γρήγορα φαντάζομαι ότι είναι δύσκολο να βρεις και λαούς και ηγέτες που να προβλέψουν και να σταθούν πάνω από τις περιστάσεις. Όσο περνάει ο καιρός βρίσκουμε όλο και λιγότερους γιατί κάτι δεν πάει καλά με την ουτοπία. Όλη η Ευρώπη έχει προβλήματα τώρα συμβαίνει και αλλού.. Η Ευρώπη προσπαθεί να φτιάξει ένα όραμα ενότητας .Υπάρχουν ακόμη διχόνοιες βλέπετε μοιράστηκε η Ανατολή της Ευρώπης , η Δύση της Ευρώπης, ο Βοράς και ο Νότος. Σαν να μην υπάρχει αλληλοκατανόηση, ενώ οι άνθρωποι μεταξύ τους έχουν πολύ περισσότερες συναισθηματικές δυνατότητες να αντεπεξέλθουν στις επαφές και στην αλληλεπίδραση . Δεν φαίνεται ο επιστημονικός κόσμος ενώ θεωρητικά το εκφράζουν λογοτέχνες, καλλιτέχνες, θεωρητικοί στην πράξη δεν μπορούν να το εφαρμόσουν. Και έχουμε αυτά τα περίεργα φαινόμενα. Όταν υπάρχει κρίση, που το έχουμε δει σε όλα τα προηγούμενα , η κρίση είναι αρρώστια της εποχής. Κυρίως ξεκινάει από το οικονομικό πρόβλημα γιατί εμείς ως άνθρωποι κοιτάμε μόνο τα δικά μας 75 χρόνια, τις τσέπες μας, την οικογένεια μας και άντε και την πόλη μας. Δεν κοιτάμε παραπέρα. Όμως δεν ζούμε ποια στον 19ο αιώνα. Ζούμε σε μια άλλη διάσταση με τελείως διαφορετικά εργαλεία και όπλα. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον κόσμο μας με τα σημερινά μέτρα και με τους φόβους που κρύβουν αυτά. Γιατί ξέρετε όσο περνάει ο καιρός αρχίζουμε και ανακαλύπτουμε ότι η ουτοπία και ο ιμπεριαλισμός που χαρακτήριζαν τα πολιτικά πρόσωπα έχουν ανταλλαγεί με την ιδιοτέλεια και τον ελιγμό και πολλές φορές με το ψέμα. Δηλαδή πολλοί πολιτικοί χώροι χρησιμοποιούν το ψέμα για να διατηρήσουν την κυριαρχία τους, γνωρίζοντας ότι εν δυνάμει αυτό θα είναι κακό.
Παρασύρουν πρόσωπα και άτομα, φανατίζεται ο κόσμος και χάνεται η ουσία. Η ουσία ποια είναι ; Η ουσία είναι ότι όσα προβλήματα και να έχει η δημοκρατία γιατί ακόμη δεν την πετύχαμε στο μέτρο που θα θέλαμε… δεν έχουμε άλλη. Ας λένε ότι είναι ψεύτικη η δημοκρατία ψεύτικος κοινοβουλευτισμός, περιστασιακός . Υπάρχουν τέτοια παραδείγματα αλλά δεν έχουμε άλλο. Και είναι προφανές ότι οι ασυγχώρητοι είναι αυτοί που δεν μπορούν να γλυτώσουν από τον εγκληματικό τους εαυτό. Και αυτά τα έχουμε δει πολλές φορές.
Έχουν μέλλον κ. Νταλάρα οι ιδεολογίες του σήμερα ;
Κοιτάξτε δεν μπορώ να σας το πω αυτό γιατί είμαι και άνθρωπος της ουτοπίας. Πιστεύω ότι ανάλογα με την ηλικία του ο άνθρωπος, σπέρνει την ιδεολογία του και τη ρίζα που θέλει για να βαδίσει στο μονοπάτι το δικό του. Ακριβώς αλλιώς σκέφτεται ένας εικοσάρης αλλιώς ένας σαραντάρης και αλλιώς ένας εξηντάρης. Δεν είναι το ίδιο.
Ο κόσμος δεν αλλάζει το είπε και ο Κεμάλ στο τραγούδι του. Δεν είναι όμως έτσι, δεν μπορείς να πεις σε ένα παιδί 18χρονών ότι ο κόσμος δεν αλλάζει γιατί έχει αποδειχτεί ότι και ένας νεαρός 18 χρόνων και ένας 28χρονος πιο ώριμος μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Αυτό το έκανε και ο Μάρκο Πόλο, το κάναν και οι παραμυθάδες , αυτό το έκανε και ο Αλέξανδρος .
Ακολούθως ο Γιώργος Νταλάρας εξέφρασε ανησυχία για τα ακροδεξιά στοιχεία, που αναπτύσσονται στην Ευρώπη. Είπε χαρακτηριστικά ότι το “ αυγό του φιδιού” σκορπά τον τρόμο.
Αυτός ο χώρος χρησιμοποιεί το ψέμα. Τα χρόνια του ναζισμού ήταν πιο ειλικρινείς. Σήμερα έχουμε άλλη αντζέντα. Λένε ότι θέλουμε …χρησιμοποιούμε τον κοιβουλευτισμό για να μπούμε επί ίσοις όροις μέσα στην Βουλή , αλλά στην ουσία δεν θέλουν αυτό , θέλουν ακριβώς το αντίθετο. Ακριβώς θέλουν να κλείσουν τα σύνορα, να αλλάξουν την κοινωνία , θέλουν να γίνουν άνθρωποι που έχουν ένα χάρισμα. Επομένως κάποια στιγμή τους ακούει ο κόσμος και μπορεί να τους οδηγήσει να θέλουν αυτή την αλαζονεία και καταστρέφουν τις χώρες τους λαούς τους και την ανθρώπινη ιστορία.
Η Δημοκρατία συνορεύει με τον Σοσιαλισμό και μακάρι να μπορούσαμε να πάμε και κάπου καλύτερα αργότερα γιατί φαίνεται ότι ο άνθρωπος δεν είναι ακόμη έτοιμος αλλά δεν μπορούμε να τα παρατήσουμε. Είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε ότι μπορούμε καλύτερο. Αυτός ο αιώνιος αγώνας . Εξαρτάται από εμάς τους ίδιους από τη συνέντευξη που θα πάρετε από το τραγούδι που θα πώς και από την εκδήλωση που διοργανώσατε .Σε αυτή την συγκεκριμένη εκδήλωση με φέρνει ο μεγάλος θαυμασμός και η αγάπη που νιώθω για αυτόν τον σπουδαίο πραγματικό Έλληνα τον Βάσο Λυσσαρίδη. Η σοφία αυτού του ανθρώπου αλλά και η ανθρώπινη του διάσταση με έχει εντυπωσιάσει, όχι τώρα από πάντα . Είναι ένας άνθρωπος που ποτέ δεν ήτανε ακραίος, ποτέ δεν ήταν στρεψόδικος , ότι είχε να πει το έλεγε με θάρρος, καθαρά τίποτα δεν έκρυψε. Έφτασε σε αυτή την ηλικία προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν, άνθρωποι αμετανόητοι ακόμα που ενδεχομένως πριν λίγα χρόνια να ζούσαν ανάμεσα σας. Νομίζω ότι είναι μια εποχή ιδιαίτερη που όλοι πρέπει να υποστηρίξουμε.
