Το Υπουργείο Γεωργίας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος ενημέρωσε τον κόσμο για το νομοσχέδιο με τίτλο «Ο περί Σκύλων (Τροποποιητικός) Νόμος του 2019» προκαλώντας διάφορες αντιδράσεις σε πολίτες, οργανωμένα σύνολα και φορείς.
Σε ανάρτηση του, μάλιστα, το Υπουργείο Γεωργίας διευκρινίζει ότι το νομοσχέδιο το οποίο έχει τεθεί προς δημόσια διαβούλευση αποτελεί ένα προσχέδιο κειμένου που καταρτίστηκε με τη συνδρομή των εμπλεκόμενων υπηρεσιών του Δημόσιου και ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, συμπεριλαμβανομένων των Αρχών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τις οποίες αφορά άμεσα. “Το κείμενο αυτό μπορεί να αναδιαμορφωθεί, με βάση τεκμηριωμένες εισηγήσεις και απόψεις που θα κατατεθούν στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης”, αναφέρεται στην ανάρτηση.
Η Αλεξάνδρα Κυριακίδου, Γραμματέας καταφυγίου “Alex’s Farm of Strays Animal Rescue”, δίνει τη δική της απάντηση σε σχεση με το εν λόγω νομοσχεδιο.
Δείτε αυτούσια την απάντηση:
“Η δικη μου απαντηση σε σχεση με το πιο κατω νομοσχεδιο, παρακαλω στειλτε ολοι τις εισηγησεις σας μηπως και μας λαβουν υποψην επιτελους.
Υπόψιν Κτηνιατρικών Υπηρεσιών.
Αξιότιμε πρόεδρε και μέλη του συμβουλίου,
Με χαρά χαιρετίζω το νομοσχέδιο με τίτλο «Ο περί Σκύλων (Τροποποιητικός) Νόμος του 2019» και τις σημαντικές μεν, όχι ριζοσπαστικές δε αλλαγές που ευελπιστεί να φέρει. Στην παρούσα επιστολή θα εκφράσω την άποψη μου για τις αλλαγές αυτές καθώς και τις εισηγήσεις μου για ισχυροποίηση αυτών, μέσα από την πολυετή εμπειρία μου ως εθελόντρια.
Αρχικά θέλω να σταθώ στην μεγιστοποίηση των ποινών, χρηματικών αλλά και φυλάκισης σε περίπτωση καταγγελιών εις βάρος ιδιοκτητών και μη συμμόρφωσης αυτών. Θετική φυσικά η αύξηση στα πρόστιμα, νοουμένου βέβαια πως οι αρμόδιες αρχές θα κάνουν σωστά και άμεσα την δουλειά τους χωρίς εξαιρέσεις και καθυστερήσεις. Το πιο σημαντικό πρόβλημα τώρα εδώ το οποίο χρήζει ειδικής μνείας εμφανίζεται στην έσχατη περίπτωση της κατάσχεσης του σκύλου όταν ο ιδιοκτήτης δεν συμμορφώνετε. Ξέρω από πρώτο χέρι τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ιδιωτικοί, κρατικοί και ημικρατικοί φορείς στην φιλοξενία και στέγαση αδέσποτων. Με πιο σχέδιο λοιπόν θα προχωρήσει η υπηρεσία σας στο πολύ πιθανό σενάριο όπου ιδιοκτήτες θα αρνούνται να συνεργαστούν και θα πρέπει ο σκύλος να κατάσχεται; Από την στιγμή που τα καταφύγια και υποστατικά του κράτους αδυνατούν ακόμα και στην παρούσα φάση να υποστηρίξουν τα υφιστάμενα αδέσποτα. Θα ήθελα να μάθω αν προβλέπεται σε αυτό το νομοσχέδιο να γίνουν διορθωτικές αλλαγές στην στέγαση και φροντίδα των συγκεκριμένων τετράποδων. Διότι όσο ενάντια και αν είμαι σε έναν ανεύθυνο ιδιοκτήτη τόσο φοβάμαι και ποιες μπορεί να είναι οι συνέπιες στην ποιότητα ζωής του κατοικίδιου σε ένα υπερπλήρες καταφύγιο ή ποια θα είναι η κατάληξη σε άλλη περίπτωση.
Επόμενη θετική αλλαγή που φέρνει αυτή η τροποποίηση είναι η αύξησή του αριθμού κατοικίδιων που επιτρέπονται ανά οικία ή διαμέρισμα, δύο και ένα αντίστοιχα. Αν και κατανοώ τα σταθερά βήματα μπροστά που κάνει η υπηρεσία σας θα ήθελα να θίξω εδώ ένα συγγενές θέμα, αυτό της κατοχής σκύλων κυνηγίου. Αν και ο ισχύων νόμος, μετά από την προ μηνών αλλαγή, κάνει λόγο για τέσσερεις(!!) σκύλους ανά κυνηγό νομίζω είναι γενικά παραδεχτό από φιλόζωους και πολιτεία πως λίγοι είναι οι κυνηγοί που έχουν συμμορφωθεί με αυτό ουσιαστικά. Πώς λοιπόν αποφασίζει η αρμόδια αρχή για τον αριθμό κατοικίδιων σε μία οικία, όπου πολλές φορές (αποφεύγω εδώ την γενίκευση μιας και η ανευθυνότητα ιδιοκτητών δεν εξαιρεί τις ιδιωτικές οικίες) οι συνθήκες ζωής και φροντίδας του σκύλου είναι άρτιες; Ενώ αμελεί συνεχώς την ύπαρξη καταλυμάτων, αυτοσχέδιων πολλές φορές σε χωράφια και απομακρυσμένα κομμάτια γης που διατηρούν οι εν λόγω κυνηγοί. Μιλώ και πάλι εκ πείρας και εκφράζω την αγανάκτηση μου για αυτά που έχω δει σε κλουβιά και περιφραγμένους χώρους που κυνηγοί διατηρούν για τους σκύλους τους. Κατανοώ πιθανούς λόγους και μεταβλητές πίσω αυτή την απόφαση, ώρες κοινής ησυχίας κτλ., αλλά φαίνεται και πάλι πως υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ο κυνηγός από την μια μπορεί απλά να μεταφέρει τον μεγάλο αριθμό σκύλων του ακόμα και εκτός κατοικήσιμης ζώνης, σε χωράφια ξερά και άγονα, με ξύλινα κλουβιά όπου μπορεί να κάνει και 2-3 μέρες να μεταβεί για να τα φροντίσει. Ο φιλόζωος τώρα από την άλλη στην οικία του (όπου ο έλεγχος ποιότητα ζωής από τις υπηρεσίες σας είναι και πιο εύκολος) δεν θα επιτρέπεται πλέον να στεγάσει πάνω από δύο σκύλους. Πιστεύω πως άμεση θα πρέπει λοιπόν να είναι η αλλαγή ή διαφοροποίηση του συγκεκριμένου μέτρου για τις οικίες καθώς και η εισήγηση για ακόμα ισχυρότερες ποινές και ελέγχους σε ασυνείδητους κυνηγούς.
Επόμενο σημείο που θέλω να θίξω είναι αυτό της στείρωσης και απαγόρευσης ή αυστηρότερου ελέγχου εκτροφής σκύλων για ιδιοκτήτες θηλυκών. Ο μέχρι τώρα νόμος προβλέπει τα εξής: 29.-(1) Οποιοδήποτε πρόσωπο που επιλέγει θηλυκό σκύλο για αναπαραγωγή, οφείλει να δηλώνει τούτο στο Διευθυντή εντός δέκα ημερών από την ημερομηνία που ο σκύλος περιέρχεται στην ιδιοκτησία ή στην κατοχή του.(2) να δηλώνει στην αρμόδια αρχή τον αριθμό των κουταβιών που προήλθαν από κάθε γέννα και τα ονόματα και τις διευθύνσεις των προσώπων που τα διέθεσε καθώς και το χρόνο διάθεσής τους.(3) Η αρμόδια αρχή δικαιούται να ελέγχει ανά τρίμηνο τουλάχιστο τους θηλυκούς σκύλους που χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή για σκοπούς εμπορίας. Η αλλαγές εδώ πρέπει να είναι κάθετες για κάθε ιδιώτη ο οποίος προβαίνει σε απάνθρωπες και συνεχείς γέννες του κατοικίδιου του με μοναδικό σκοπό την οικονομική του εκμετάλλευση. Όσο καλές και να είναι οι συνθήκες διαμονής του σκύλου η (επώδυνη πολλές φορές) διαδικασία της γέννας και εμπορίας, βρίσκει όλους τους εθελοντές και όλα τα καταφύγια κάθετα αντίθετους. Ζητούμε την άμεση συγκεκριμενοποίηση αυτής της παραμέτρου του νόμου, με την ολική απαγόρευση της εκτροφής και την επιβολή στείρωσης, εκτός νόμιμων εκτροφέων που μπορούν να παρέχουν στην αρχή σας τα πιστοποιητικά γνησιότητας (full pedigree). Σε περίπτωση τώρα παράνομης εκτροφής και εμπορίας τα μέτρα πρέπει να είναι απαγορευτικά και δρακόντεια και να εμπεριέχουν και ποινή φυλάκισης για κάθε επιτήδειο που προσβλέπει στο κέρδος εις βάρος ανυπεράσπιστων σκύλων.
Σημαντική αναφορά θέλω να κάνω εδώ στην δραστηριότητα κρατικών υπηρεσιών όπως η δική σας και στον τρόπο επιβολής κυρώσεων και συμμόρφωσης ιδιοκτητών των οποίων τα κατοικίδια δεν έχουν άδειες κατοχής και κωδικό αριθμό (microchip). Πολλές φορές εγώ προσωπικά έχω γίνει μάρτυρας σε εξωφρενικές περιπτώσεις όπου ιδιοκτήτες αρνούνται ή αγνοούν παντελώς τον νόμο και τις διατάξεις του. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουν άπαντες πως με την κατοχή και φροντίδα σκύλων έπονται συνέπειες και υποχρεώσεις. Η αδιάβλητη επιβολή προστίμων από κρατικές υπηρεσίες πολύ σπάνια εφαρμόζεται σε μικρές κοινότητες και κλειστές κοινωνίες χωριών. Αρκετές φορές ιδιοκτήτες που τυγχάνει να γνωρίζουν μέλη και κοινοτάρχες χρίζουν ειδικής μεταχείρισης από τοπικά συμβούλια και επιτροπές. Πρέπει μέσω αυτής της τροποποίησης τοπικά συμβούλια και κοινότητες να αλλάξουν τον τρόπο που αντιμετωπίζουν σκύλους και ιδιοκτήτες. Είναι δε μεγάλη η ανάγκη για εγκατάσταση κλουβιών φιλοξενίας αδέσποτων και εγκαταλελειμμένων σκύλων όπως γίνεται είδη σε κάποιες κοινότητες πόλεων ή χωριών. Ενώ λύση σε αυτό το πρόβλημα θα ήταν και η συνεργασία κοινοτήτων με καταφύγια και φιλοζωικές οργανώσεις. Η σχέση αυτή αλληλεξάρτησης θα ωφελήσει απίστευτα κοινότητες με μεγάλο αριθμό αδέσποτων αλλά θα βοηθήσει σημαντικά και τη λειτουργία υφιστάμενων καταφυγίων.
Το επόμενο σημείο στο οποίο θέλω να αναφερθώ με αφορμή το νομοσχέδιο αυτό, δεν είναι άλλο από τον τρόπο που τα όργανα του κράτους αντιμετωπίζουν καταφύγια και φιλοζωικές οργανώσεις στην χώρα μας. Με λύπη δική μου και όλων των εθελοντών στα ιδιωτικά καταφύγια διαπιστώνουμε σοβαρές ελλείψεις στον «Νόμο περί σκύλων», που είναι ώρα να διορθωθούν. Αναγκαία είναι η εισήγηση διά νόμου για την μέριμνα αυτών των μικρών αλλά πολύ σημαντικών καταφυγίων που πολύ συχνά κάνουν την δουλειά που το ίδιο το κράτος είτε αρνείται να κάνει είτε δεν έχει τα κατάλληλα όργανα για να δράσει. Παραδείγματος χάρη, για τη διαβίωση σκύλου σε συνθήκες οι οποίες τον καθιστούν επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία, καθώς και τη μη λήψη των αναγκαίων μέτρων για παρεμπόδιση απόδρασης ή εγκατάλειψης σκύλου προνοείται πρόστιμο €200. Ένα ευκαταφρόνητο ποσό που πιστέψτε με δεν πρόκειται να εμποδίσει κανέναν ασυνείδητο ιδιοκτήτη να σκεφτεί δυο και τρεις φορές πριν προβεί σε κάτι τόσο απάνθρωπο. Με το άτυχο τετράποδο φυσικά να καταλήγει αν είναι τυχερό σε ένα από αυτά τα παραμελημένα από το κράτος καταφύγια. Η μεγιστοποίηση αυτών των ποινών πρέπει να συμπεριληφθεί στο νέο νομοσχέδιο. Πως περιμένουμε την δημιουργία αισθήματος ευθύνης όταν άνθρωποι καθημερινά εγκαταλείπουν ακόμα και κουτάβια σε κάδους και χωράφια; Ενώ σχεδόν ποτέ δεν αντιμετωπίζουν συνέπειες ή καταγγελίες. Αυστηρότερα μέτρα μέσω αυτού του νόμου θα βοηθήσουν ώστε στο μέλλον να θεωρούνται τέτοιες πράξεις απαγορευτικές και κατακριτέες.
Τέλος θα ήθελα να τονίσω ένα θέμα πολύ ευαίσθητο για ‘μένα προσωπικά και για όλους τους αληθινά φιλόζωους που μάχονται καθημερινά για τα δικαιώματα των ζώων σε αυτό τον τόπο. Στις διατάξεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου σημαντική αναφορά γίνεται στην θανάτωση «επικίνδυνων» για την δημόσια ασφάλεια σκύλων, μετά από τραυματισμό προσώπου ή μετά από ιατρική γνωμάτευση για την ακαταλληλότητα του. Ενώ το πιο τρομακτικό κομμάτι περί ευθανασίας που εμπεριέχεται σε αυτό είναι η παράγραφος 10-(γ) «περί αδέσποτων σκύλων». Η οποία αναφέρει πως σε περίπτωση σύλληψης αδέσποτου σκύλου, του οποίου ο ιδιοκτήτης δεν μπορεί να εντοπισθεί το σκυλί θα δίνεται στις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες για ευθανασία. Κάτι το οποίο κάνουν και πολλά καταφύγια με την ανοχή της πολιτείας και των φορέων της.
Οφείλω εδώ να επιστήσω την προσοχή όλων τον εμπλεκομένων στο γεγονός πως η πλειονότητα των εγκαταλελειμμένων σκύλων στους δρόμους της χώρας μας δεν είναι εγγεγραμμένοι σε κάποιο μητρώο. Οπότε σχεδόν πάντα αδύνατη είναι και η εύρεση του ιδιοκτήτη είτε το εγκατέλειψε είτε το έχασε. Με ποιο δικαίωμα λοιπόν αποφασίζει η εκάστοτε κτηνιατρική αρχή ή ιδιοκτήτης καταφυγίου και καταδικάζει τον σκύλο αυτό σε θάνατο; Το δικαίωμα των αδέσποτων στην ζωή (και η ποιότητα αυτής) θα έπρεπε να είναι ο πρωταρχικός στόχος ενός τέτοιου νομοσχεδίου. Όλες οι νομικές παραλήψεις του παρελθόντος και η ανευθυνότητα ιδιοκτητών δεν «αγιάζουν» τα μέσα ώστε να έρθει το κράτος σήμερα και να επιτύχει τον λάθος στόχο του. Κανένας υγιείς σκύλος αδέσποτος ή εγκαταλελειμμένος δεν αξίζει να θανατώνεται εν έτη 2019. Το κράτος και ο νόμος οφείλουν να μεριμνήσουν για την φιλοξενία του ή την γρήγορη ανάθεση του σε μία νέα οικογένεια που πληροί τις σωστές προδιαγραφές. Με την αύξηση δε στις ποινές και τον έλεγχο στα απάνθρωπα αυτά καταφύγια θα μπορούν κα καλυφθούν όλα αυτά τα έξοδα που άλλοτε θα επιβάρυναν ιδιώτες και εθελοντές. Με το να αποποιείται το κράτος τις ευθύνες για τα άτυχα αυτά αδέσποτα, και να αναθέτει σε ιδιώτες την θανάτωση τους το πρόβλημα όχι απλά δεν λύνεται αλλά αποκτά και νέες επικίνδυνες διαστάσεις.
Κλείνω την επιστολή μου αυτή με την ελπίδα πως επιτέλους θα εισακουστεί η γνώμη και οι απόψεις μου από τους αρμόδιους αυτής της χώρας. Επικροτώ τα σημαντικά βήματα προόδου για τα δικαιώματα των ζώων που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια το κράτος, και αναμένω πως οι εισηγήσεις μου θα ληφθούν σοβαρά υπόψη αυτή την φορά.
30/05/2019 Με εκτίμηση,
Αλεξάνδρα Κυριακίδου.
Γραμματέας καταφυγίου “Alex’s Farm of Strays Animal Rescue””