Η Τσικνοπέμπτη είναι η πιο ξεχωριστή για κάποιους, αν όχι για τους περισσότερους, η πιο γευστική ημέρα της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου.

Η Τσικνοπέμπτη είναι γιορτή της ορθόδοξης παράδοσης στην οποία καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες κρέατος. Λαμβάνει μέρος την Πέμπτη, λόγω του ότι οι μέρες Τετάρτη και Παρασκευή θεωρούνται νηστίσιμες, της δεύτερης εβδομάδας των Αποκριών, την αποκαλούμενη Κρεατινή.

Προηγείται αυτής η πρώτη κατά σειρά Προφωνή και ακολουθεί η τρίτη εβδομάδα της Τυροφάγου. Πραγματοποιείται κάποιες μέρες πριν από την έναρξη της μεγάλης νηστείας της Σαρακοστής.

«Την Τσικνοπέμπτη, σφάζονται σε πολλά μέρη τα χοιρινά. Το Σάββατο όμως της ίδιας εβδομάδας, καθώς και τα δύο επόμενα Σάββατα, της Τυρινής και εκείνο της πρώτης εβδομάδας της Σαρακοστής, των Αγίων Θεοδώρων, είναι αφιερωμένα στη μνήμη των πεθαμένων. Στα Ψυχοσάββατα αυτά φαίνεται ότι συνεχίζεται αρχαία συνήθεια, αν λάβουμε υπόψη ότι στα Ανθεστήρια, που τελούνταν στην αρχαία Αθήνα την ίδια περίπου εποχή που σήμερα είναι οι Αποκριές, η τρίτη ημέρα, οι Χύτροι, ήταν ημέρα των ψυχών, με προσφορές πανσπερμίας στους νεκρούς και σπονδές από νερό πάνω στους τάφους», Γεώργιος Ν. Αικατερινίδης.\

Στην Κύπρο, η ημέρα ‘Τσικνοπέμπτη’ φαίνεται να πήρε το όνομά της, από τις τσίκνες, δηλαδή τις μυρωδιές, που βγαίνουν από τα αναμμένα κάρβουνα όταν ψήνουν σουβλάκια, χαλλούμια, ρέγγες, λουκάνικα, λούντζες οι κάτοικοι του νησιού. Έτσι σι τσίκνες γεμίζουν την ατμόσφαιρα του χωριού ή της γειτονιάς τους.Κατά το έθιμο, την Τσικνοπέμπτη, συγγενείς και φίλοι, μαζεύονται σε ένα σπίτι και το ρίχνουν στο γλέντι, στο χορό και στο τραγούδι και τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους, με την ευχή “υγείαν και καλόν Πάσχα να φτάσουμεν”.