Βουβές οι εκκλησιές της Χερσονήσου των Αγίων.
Για 43 χρόνια οι εγκλωβισμένοι μας , οι ελεύθεροι πολιορκημένοι της Καρπασίας θα περάσουν τα Χριστούγεννα κάτω από την μπότα του Αττίλα. Δεν εγκαταλείπουν όμως την Καρπασία. Συνεργείο του taxidromos24.com, μετεβει στην Χερσόνησο των Αγίων και κατέγραψε εικόνες και δηλώσεις.
Χριστούγεννα κάτω από την μπότα του Αττίλα. Και οι εγκλωβισμένοι μας παραμένουν εκεί. Για μια ακόμα χρονιά. Φανερά συγκινημένη η Ελένη Βλασίου μας ανέφερε ότι ο πόθος της λευτεριάς είναι ριζωμένος στη ψύχη της.
“Τις μέρες αυτές τις γιορτινές ο πόνος γίνεται μεγαλύτερος. Περιμένουμε 43 χρόνια και θα περιμένουμε μέχρι το τέλος της ζωής μας. Δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ την Καρπασία”, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Τα χωριά της χερσονήσου της Καρπασίας , βουβά. Μια εγκατάλειψη απέραντη. Ένα ταξίδι πραγματικό στο χρόνο. Αταίριαστα μεταξύ τους κτήρια , ξεφυτρώνουν από κάθε γωνιά στην σκλαβωμένη γη μας. Τα τζαμιά με τους μιναρέδες ξεπροβάλλουν παντού. Οι εκκλησιές ετοιμόρροπες. Τίποτα δεν έμεινε όρθιο μας , λέει η Σοφούλα Ξινιατου.
“Κλαίει η ψύχη μας …αλλά δεν μπορώ να φύγω και να εγκαταλείψω τον τόπο που γεννήθηκα. Ζούμε με την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα ελευθερωθούν τα χωριά μας και θα γυρίσουν όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους.”
Ρίγη συγκίνησης…
Αυτές τις μέρες το σχολείο Ριζοκαρπασου είναι στην σκέψη όλων. Αντιπροσωπείες των Δημοτικών Συμβουλίων Λακαταμιας και Ακανθους έκαναν επιτόπια επίσκεψη και προσέφεραν δώρα στα παιδιά. Η επίσκεψη στο σχολείο , όπως μας ανέφεραν οι αντιπροσωπείες Ριζοκαρπασου δεν αποτελεί μια απλή κοινωνική ευθύνη αλλά καθήκον στην μοναδική φλόγα που φωτίζει ακόμη την ιστορία και την γη των προγόνων μας. Οι ιστορίες και οι εικόνες της Χερσονήσου των Αγίων Καρπασίας , δεν μπορούν να διαγραφούν.
43 χρόνια πασκίζουν να την αλλάξουν οι εισβολείς. Μάταια όμως….
