Βρισκόμαστε στη Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Χριστού και πολλοί από εμάς έχουμε χάσει το πραγματικό νόημα αυτών των ημερών, αφού το έχουμε υποκαταστήσει με αγαθά του υλικού ευδαιμονισμού και με μια αρρωστημένη μανία καταναλωτισμού.
Δυστυχώς συνειδητά ή ασυνείδητα προσπερνάμε την ουσία και ασχολούμαστε με ρηχά και εφήμερα πράγματα της καθημερινότητας, πιστεύοντας ότι είναι τα μόνα που έχουν πλέον αξία στη ζωή μας.
Πάσχα, φίλοι μου, δεν είναι μόνο η σούβλα, οι πολύχρωμες λαμπάδες, η δεκάλεπτη παρουσία μας στην εκκλησία μόνο για το Χριστός Ανέστη, τα τυπικά και σταυρωτά φιλιά και μετά η μαγειρίτσα.
Δε γίνεται να λέμε ήρθε το Πάσχα και εμείς να μην είμαστε συμφιλιωμένοι με τον συνάνθρωπο μας, τον συγχωριανό μας, το γείτονα, τα παιδιά μας και προπάντων τον εαυτό μας.
Αν δεν απελευθερωθούμε από τα δεσμά της κακίας , του μίσους και του φθόνου δε θα αισθανθούμε ποτέ ελεύθεροι να επικοινωνήσουμε με τον συνάνθρωπο μας. Η επικοινωνία δεν είναι κάτι το επιφανειακό μιας ημέρας ή μιας ώρας αλλά μια ψυχική επαφή που σε φέρνει πιο κοντά στο συνάνθρωπο σου.
Η Ανάσταση του Χριστού δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συντριβή έστω και για μια ημέρα του πιο μισητού εχθρού της ανθρώπινης φύσης, που είναι ο θάνατος.
Το Πάσχα, αγαπητοί μου, είναι η αφορμή για ενότητα μεταξύ όλων των ανθρώπων, όλων των λαών και όλων των κοινωνιών. Δε λέμε γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού και το μίσος και η διχόνοια να κυριαρχεί μέσα στις «χριστιανικές καρδιές μας». Δε γίνεται να λέμε τη μια ότι είμαστε χριστιανοί και να ανάβουμε μια λαμπάδα ίσα με το μπόι μας και την ίδια στιγμή να κηλιδώνουμε υπολείψεις και να σπιλώνουμε συνειδήσεις συνανθρώπων μας.
Αυτή η μέρα είναι μια κορυφαία γιορτή της Χριστιανοσύνης γιατί ακριβώς αποτυπώνει το θρίαμβο της Αγάπης και της Ζωής. Ο Χριστός αγαπά τον καθένα μας και ζει αναστημένος για τον καθένα μας, άσχετα αν η κακία του ανθρώπου είναι αυτή που τον σταύρωσε. Σταυρώθηκε και υπέφερε για τον άνθρωπο… για να πάρει όλες τις αμαρτίες των ανθρώπων πάνω του. Μήπως εμείς αντιληφθήκαμε το πραγματικό νόημα της πράξης του ή αμέσως την επόμενη θα γυρίσουμε την πλάτη και θα γίνουμε χειρότεροι;
Με τη στάση του μας καλεί να ξανά βρούμε το πραγματικό νόημα της ζωής, όχι μόνο με ενέργειες επιφανειακές, αλλά περισσότερο εσωτερικές, γιατί εκεί βρίσκεται το πραγματικό νόημα των Αγίων Ημερών, στη μεταμόρφωση της καρδιάς μας.
Όλοι προετοιμαζόμαστε αυτές τις μέρες για να μη μας λείψει τίποτε από το πασχαλινό τραπέζι, από φαΐ, ποτό και οτιδήποτε άλλο, αλλά ξεχνάμε το κυριότερο… να προετοιμαστούμε ψυχικά για να νιώσουμε το χριστιανικό νόημα αυτών των ημερών. Δυστυχώς προετοιμαζόμαστε να θρέψουμε και πάλι τη σάρκα και όχι τη ψυχή. Και όπως έλεγε και ο μεγάλος Καζαντζάκης, ας σταματήσουμε κάποτε να ταΐζουμε καθημερινά τη σάρκα και να την κακομαθαίνουμε και ας της δώσουμε μια φορά να φάει και στάχτη για να γευθεί τη γεύση της και τότε ίσως…
Καλή Ανάσταση σε όλους…
Ανδρέας Αριστοδήμου
Εκπαιδευτικός
Μέλος της Κεντρικής και Επαρχιακής Επιτροπής ΔΗΚΟ Πάφου